నే నెప్పుడూ చేతులు కదలకుండా
దగ్గరా పెట్టుకుని ఉండే వాడిని.
పొరల్లో దాక్కున్న విత్తనంలా,
మడతబెట్టిన జెండాలా ఉండేవాడిని

నే ననుకునే వాడిని, ప్రేమ నను తాకినపుడు
రెండు చేతులూ మొలకెత్తడం ప్రారంభిస్తాయని.
పువ్వురేకులా విచ్చుకుంటుంటాయనీ
రెక్కలా తెరుచుకుంటాయనీ.

ఓహ్, ఏమా ప్రేమ! నా చేతులు పైకి లేచాయి
కానీ అటూ ఇటూ విసురుగా, ఊగడానికి కాదు.
అవి చాలా కష్టపడి పనిచేసి, గీరుకుపోయాయి
శిలువమీద బారజాపిన చేతుల్లా.

.

వినిఫ్రెడ్ వెల్స్

1893 -1939

అమెరికను కవయిత్రి

.

Gesture

.

My arms were always quiet,

  Close and never freed,

I was furled like a banner,

  Enfolded like a seed.

I thought, when Love shall strike me,

  Each arm will start and spring,

Unloosen like a petal,

  And open like a wing.

Oh Love—my arms are lifted,

  But not to sway and toss,

They strain out wide and wounded

  Like arms upon a cross.

  (The North American Review, September 1919)

.

Winifred Welles

1893 -1939

Poem Courtesy:

http://www.bartleby.com/273/41.html