వంపులు తిరుగుతున్న నీ పెదాలపై
ఒకదాని వెనుక ఒకటిగా
యోగ్యమైన ఆశీర్వచనాలు నర్తిస్తున్నాయి

కలలు … నిలకడలేని సత్యాలు
అవి దారిపక్క విరిసినపూలను ఏరుకుందికి వంగి
కోటు బొత్తాలలో అందంగా అలంకరిస్తాయి
చప్పుడుచెయ్యకుండా అనుకరిస్తాయి.
పూవులు క్షణంలో వాడిపోతాయి గనుక
కలలెప్పుడూ కళ్ళుమూసుకునే నడవాల్సి వస్తుంది.

నీ మాట వింటుంటే, నే పట్టుకున్నకల
కళ్ళువిప్పి ఒకసారి చూసి, కన్నుమూసింది.
.

మేక్స్ వెల్ బోడెన్ హీమ్

(May 26, 1892 – February 6, 1954)

అమెరికను కవి

 .

.

 

 

Ending

.

A fitting benediction of words

Stood, one by one, upon

The warped threshold of your mouth.,

Dreams are wandering realities

Stooping to pick stray roadside flowers

And making silent boutonnieres

Silent drops of mockery.

And since the flowers quickly die,

Dreams must ever walk with closed eyes.

Hearing you, the dream I held

Opened its eyes and perished.

  (The Dial, February 1919)

.

Maxwell Bodenheim

(May 26, 1892 – February 6, 1954)

American

Poem Courtesy:

http://www.bartleby.com/273/67.html