ఎండ మెరుగు (Sonnet 33)…విలియం షేక్స్పియర్, ఇంగ్లీషు కవి
ఇది షేక్స్పియర్ 400 వ వర్ధంతి సంవత్సరం
మహోత్తుంగ నగాగ్రాలకి రాచ ఠీవినలదుతూ
పచ్చని తరులతానికుంజములకు పసిడిచాయ నద్దుతూ
వన్నెవెలిసిన సెలయేటి నీటికి నాకధునీరుచు లద్దుతూ
అరుణరాగరంజితమైన మహత్తర సూర్యోదయాలనెన్నిటినో చూసేను;
అంతలోనే, అతని అలౌకిక తేజోమయ వదననాన్ని ఆచ్చాదిస్తూ
నిమ్న,కుటిల వారివాహనివహాలను అనుమతించడమూ చూశాను.
ఈ ప్రపంచాన్ని పరిత్యజించి, విరక్తితో, ముఖం చాటుచేసుకుని
కళంకిత భారంతో అపరాద్రి చేరుకోవడమూ చూశాను.
అయినప్పటికీ, ఒకరోజు ప్రభాతవేళ నా కనుబొమలపై
ఈ స్నేహితుడు ఎదురులేని వెలుగులతో ఒక్కసారి మెరిసాడు.
అంతే! అలా ఒక గంట సేపే అతని పొందు నే పొందగలిగింది
అతన్ని నానుండి అక్కడి మేఘాలగుంపు దూరం చేసింది.
అంత మాత్రం చేత అతన్ని ఇసుమంతైనా తప్పుపట్టను.
ఈ లోకంలో సూర్యుడున్నంతసేపూ పురుషులు శ్రమింతురుగాక!
.
విలియం షేక్స్పియర్
ఏప్రిల్ 26, 1564 – ఏప్రిల్ 23, 1616
ఇంగ్లీషు కవి
Short Sunshine (Sonnet 33)
.
Full many a glorious morning have I seen
Flatter the mountain tops with sovran eye,
Kissing with golden face the meadows green,
Gilding pale streams with heavenly alchemy;
Anon permit the basest clouds to ride
With ugly rack 2 on his celestial face,
And from the forlorn world his visage hide,
Stealing unseen to west with this disgrace.
E’en so my sun one early morn did shine
With all-triumphant splendour on my brow;
But out, alack! he was but one hour mine,
The region cloud hath masked him from me now.
Yet him for this my love no whit disdaineth;
Suns of the world may stain when heaven’s sun staineth.
.
William Shakespeare
(1564–1616)
Poem Courtesy:
The Book of Elizabethan Verse. 1907.
Ed. William Stanley Braithwaite
దీన్ని మెచ్చుకోండి:
మెచ్చుకోండి వస్తూంది…
ఇలాంటివే
