రోదించండి, రోదించండి, అణిగిపోయే పెనుగాలులారా!… హెన్రీ నీలే, ఇంగ్లీషు
అత్యంత విచారకరమైన మీ గాధ లేవీ
జీవితమంత విషాదంగా ఉండవు లెండి;
మనిషిని పోలిన ఇతివృత్తాన్ని దేన్నీ
మీరెన్నడూ ఎత్తుకుని ఉండరు;
లేదా, అంత దుఃఖ బాహుళ్యమైనదీను.
రాలిపో! రాలిపో! వాడిపోయిన పత్రమా!
శరదృతువు దుఃఖమంతగా కాల్చివెయ్యదులే
అటువంటి అందమైన పూలను చిదిమెయ్యదులే;
దట్టమైన చీకట్లు జీవితాన్ని ముసిరినప్పుడు
అది తుఫానుకన్నా భీకరమైనదీ
ఆ క్రుంగుపాటు మహా విషాదకరమైనదీ.
ఓ నినదించే వీణియా! ష్, ష్! సడిచేయకు!
గాయకులారా! మీ గాత్రాన్ని ఆపండి!
ఓ మధురమైన మురళీ, నువ్వు కూడా!
త్వరలోనే మనిషి తుదిశ్వాస విడువబోతున్నాడు.
అతని ఆశలన్నీ అణగారిపోయాయి
ఆతని సంగీతమంతా మూగబోయింది.
పెనుగాలులు సద్దు మణుగుతున్నప్పుడు
ఆకులు జలజలా రాలుతున్నప్పుడు
పాట ముగింపుకి వచ్చినపుడు
ఒక్క సారి మనం గుర్తు తెచ్చుకుందాం
కష్టాల్లో జీవితాలు సమసిపోయిన వారిని
జీవనపాత్ర విషాదంతో పొంగిపొరలిన వారిని.
.
హెన్రీ నీలే
29 January 1798 – 7 February 1828
ఇంగ్లీషు
.
“Moan, moan, ye dying gales”
Moan, moan, ye dying gales!
The saddest of your tales
Is not so sad as life;
Nor have you e’er began
A theme so wild as man,
Or with such sorrow rife.
Fall, fall, thou withered leaf!
Autumn sears not like grief,
Nor kills such lovely flowers;
More terrible the storm,
More mournful the deform,
When dark misfortune lowers.
Hush! hush! thou trembling lyre,
Silence, ye vocal choir,
And thou, mellifluous lute,
For man soon breathes his last,
And all his hope is past,
And all his music mute.
Then, when the gale is sighing,
And when the leaves are dying,
And when the song is o’er,
O, let us think of those
Whose lives are lost in woes,
Whose cup of grief runs o’er.
.
Henry Neele
29 January 1798 – 7 February 1828
English Poet and Literary scholar.
Poem Courtesy:
The World’s Best Poetry.
Eds: Bliss Carman, et al.
Volume III. Sorrow and Consolation. 1904.
III. Adversity
దీన్ని మెచ్చుకోండి:
ఇష్టం వస్తోంది…
అనువాదలహరి 
స్పందించండి