తన బుజ్జి కాలివేళ్ళు దాచడానికి జోళ్ళు లేవు రెండు పాదాలకీ మేజోళ్ళూ లేవు తన మెత్తని అరికాళ్ళు మంచులా తెల్లన, అప్పుడే పూచిన పూవులా తీయన.
ఆమె ఆహార్యం కేవలం గులాబి అద్దిన చర్మం రెండుపక్కలా సొట్టలు పడే చెక్కిళ్ళూ సన్నని చారలున్న పెదాలూ, బుంగమూతీ అందులో ఎక్కడా కనిపించని పన్నూ.
రెండు సున్నితమైన చుక్కల్లాంటి అమ్మకళ్ళను పోలిన కళ్ళూ; దేవదూత ముఖం లాంటి ముఖం. అదృష్టం కొద్దీ తనకి రెక్కలు లేవు.
ఆమె మా ప్రేమకు పూచిన పువ్వు భగవంతుడు మాకిచ్చిన వరం ఆమె, ఆ వరాన్నొక్కతెనే ప్రేమిస్తూ కూచుంటే ఆ మేలుబంతి మాకు వరమే కాదు.
మేము ఆ దాతని ఇంకా ప్రేమించాలి అతన్ని ఈ బహుమతిలో చూసుకోవాలి; తిన్నగా దేముడిదగ్గరనుండి వచ్చిన ఆమె మేము దేముని చేరడానికి దారి చూపాలి . జెరమయ్య ఏమ్స్ రాంకిన్