రోజు: ఆగస్ట్ 7, 2015

ఓ నా చిన్ని ఉద్యానమా!
నేను నీలోంచి వెళ్ళిన ప్రతిసారీ
నీ నుండి ఒక భాగాన్ని తీసుకుపోతుంటాను.
ప్రతిరోజూ పట్టణంలో ఉద్యోగానికి
నీపక్కనుండి తొదరతొందరగా వెళ్తు వెళ్తూ
నగర మార్గాన్ని సమతూకం చెయ్యడానికి
నిన్నక్కడికి తీసుకుపోతాను.
నీ చెట్లనీ
నీ చల్లగాలినీ
నీ పచ్చదనాన్నీ
నీ స్వచ్ఛతనీ,
నీలోని కొంత నీడనీ, కొంత ఆకాశాన్నీ
నిలోని కొంత ప్రశాంతతనీ నాతో తీసుకుపోతాను.
దారుణంగా కనిపించే ఆ త్రోవల్ని
శుభ్రపరచడానికి నీ పువ్వుల్నీ,
ఇరుకుగా ఉండే వీధులకి కొంత నీ ఖాళీస్థలాన్నీ,
నా పాదాలకింద మెత్తగా ఉండడానికి నీ పచ్చికనీ,
నా ఆఫీసు గదిగోడలమీద మనోహరంగా కనిపించడానికి
చిమ్మనగోవుల్నీ, వినిపించడానికి పిట్టల్నీ తీసుకుపోతాను 
అంతెందుకు, నాకు కనిపించినవన్నీ
నాతో ఎత్తుకుపొతాను
అయినా నీ దగ్గిర తరగనంత సంపద ఉంది
నే నెంత పట్టుకుపోయినా పెద్దతేడా పడదు.
నువ్వు నేను ఉదయం వెళ్తున్నప్పుడు ఎంత తాజాగా ఉంటావో
నేను ఇంటికి వెళ్ళేటప్పుడు కూడా అంత తాజాగా ఉంటావు
నీ సౌందర్యంలో ఏమీ మార్పు ఉండదు
నీ సిరులన్నీ ఎప్పటిలా నియమితస్థానాల్లో ఉంటాయి.
మళ్ళీ నేను మర్నాడు
తీసుకుపోడానికి అనువుగా.

అవునూ, ఎలియక అడుగుతాను, నా చిన్ని ఉద్యానమా!
నే పోతూపోతూ పాడే ఈ స్తుతిగీతం వినిపిస్తుందా?
.

హెలెన్ హోయెట్

అమెరికను కవయిత్రి

 

 

Image Courtesy:

 

.

Ellis Park

.

Little park that I pass through,  

I carry off a piece of you

Every morning hurrying down 

To my work-day in the town;   

Carry you for country there      

To make the city ways more fair.        

I take your trees,   

And your breeze,  

Your greenness,    

Your cleanness,              

Some of your shade, some of your sky,       

Some of your calm as I go by;  

Your flowers to trim       

The pavements grim;      

Your space for room in the jostled street                

And grass for carpet to my feet.

Your fountains take and sweet bird calls       

To sing me from my office walls.       

All that I can see   

I carry off with me.                   

But you never miss my theft,    

So much treasure you have left.

As I find you, fresh at morning,         

So I find you, home returning—        

Nothing lacking from your grace.       

All your riches wait in place     

For me to borrow 

On the morrow.    

Do you hear this praise of you, 

Little park that I pass through?

.

Helen Hoyt

January 22, 1887–August 2, 1972

American Poet

The New Poetry: An Anthology.  1917.

Harriet Monroe, ed. (1860–1936).

http://www.bartleby.com/265/160.html