నేను తెలివిగా, కటువుగా ఉండి ఉండి అలసిపోయాను,

చిరకాలం తర్వాత వాటి ఆహార్యాలూ, తెరలూ తొలగిపోయాయి 

ఏడ ద్వీపాలు ప్రశాంతంగా ఉంటాయో, జలధిలో సూర్యుడుదయిస్తాడో

అక్కడికిపోయి సంగీతం ప్రసాదించే వివేకంలో వాటిని లయించుకుంటాను.

సంగీతంలో ఋషులకుకూడా తెలియరాని మహిమలున్నాయి

రహః తనూరుహాలపై అచ్చపు వింతశక్తులు మనప్రక్కనుండే ఎగురుతాయి;

నిస్సందేహంగా స్తబ్ద పూర్వ యుగాల నీరవ నిశ్శబ్దంలోంచి

రోదసిని వెలుగుతో నింపి అస్థవ్యస్థ ప్రకృతికి జీవంపోసింది సంగీతమే.

మనకి తెలిసినదంతా నిష్ప్రయోజనం; మనం వెంపర్లాడేవీ నిష్ఫలములే

పొగడ్తలతో అధిక భారాన్ని మోసే మానసిక శక్తి కూడా నశ్వరమే.

ఎందుకంటే, చివరకి ఈ జ్ఞానమూ, ఈ శక్తులూ, బరువులూ అన్నీ నశిస్తాయి.

నశించకుండా మిగిలేది ఒకే ఒక్కటి… అది సంగీతం మాత్రమే.

.

ఆర్థర్ డేవిసన్ ఫికే

November 10, 1883 – November 30, 1945

అమెరికను కవి

.

.

I am Weary of Being Bitter

.

I AM weary of being bitter and weary of being wise,       

  And the armor and the mask of these fall from me, after long. 

I would go where the islands sleep, or where the sea-dawns rise,         

  And lose my bitter wisdom in the wisdom of a song.     

There are magics in melodies, unknown of the sages;       

  The powers of purest wonder on secret wings go by.     

Doubtless out of the silence of dumb preceding ages        

  Song woke the chaos-world—and light swept the sky.   

All that we know is idle; idle is all we cherish;        

  Idle the will that takes loads that proclaim it strong.        

For the knowledge, the strength, the burden—all shall perish:    

  One thing only endures, one thing only—song.

.

Arthur Davison Ficke

November 10, 1883 – November 30, 1945

American Poet, Playwright and expert of Japanese art.

Poem Courtesy:

The New Poetry: An Anthology.  1917.

 Harriet Monroe, ed. (1860–1936). 

http://www.bartleby.com/265/109.html