సానెట్ 33… షేక్స్పియర్
ఇది షేక్స్పియర్ 400 వర్థంతి సంవత్సరము
నేను చెప్పలేనన్ని అద్భుత సూర్యోదయాల్ని చూశాను
మహోన్నత గిరిశృంగాలని రాజమకుటాలుగా రూపిస్తూ,
చిలకపచ్చని మైదానాలని పసిడి కాంతులతో ముద్దాడుతూ,
కళతప్పిన సెలయేళ్ళకు మహత్తరమైన దివ్య రుచులద్దుతూ;
అంతలోనే నిరాధారమైన నీలిమేఘాలు కూడబలుక్కుని
రోదసి రారాజు దివ్యవదనానికి అడ్డుగా తెరకట్టి
ప్రపంచానికి అతని వదనాన్నీ, వెలుగులని దూరం చేస్తే
పడమటకి అవమానభారంతో తను ఒంటరిగా క్రుంగడమూ తెలుసు;
అయినప్పటికీ నా సూర్యుడు ఒక రోజు ఉదయాన్నే
తన పూర్వ దీధుతులతో నా నుదుటన మెరిసాడు;
ప్చ్! ఏం లాభం, అదొక్క ఘడియసేపే, దాపునే ఉన్న
ఒక మేఘపు తునక నాకు తనని దూరం చేసింది
అంత మాత్రాన నా ప్రేమ అతన్ని ఇసుమంతైనా ఉపేక్షించదు
దివిలోని సూర్యునితోపాటే, భువిలోని సూర్యులూ కళతప్పుదురుగాక!
.
షేక్స్పియర్
.
.Sonnet XXXIII
.
Full many a glorious morning have I seen
Flatter the mountain tops with sovereign eye,
Kissing with golden face the meadows green,
Gilding pale streams with heavenly alchemy;
Anon permit the basest clouds to ride
With ugly rack on his celestial face,
And from the forlorn world his visage hide,
Stealing unseen to west with this disgrace:
Even so my sun one early morn did shine,
With all triumphant splendour on my brow;
But out, alack, he was but one hour mine,
The region cloud hath mask’d him from me now.
Yet him for this my love no whit disdaineth;
Suns of the world may stain when heaven’s sun staineth.
.
Shakespeare
Poem Courtesy:
http://www.shakespeares-sonnets.com/sonnet/33
ప్రకటనలు
