చిగురాకులనన్నిటినీ వంగి దగ్గరగా గుమిగూడి
నాకొక తెరగా నిలబడమని బ్రతిమాలుకున్నాను;
తర్వాత చుక్కలతో నా కథ చెప్పుకున్నాను:
“అదిగో ఆ లోయలో, అదే మా ఇంటి దీపం.
నేను తిరిగి వెళ్ళిపోతానని తెలుసు గాని,
ముందు, ఈ కనికరంలేని అడవిలో పడుక్కోనీ” మని
ఒక మంట మరీ దగ్గరగా రగిలింది,
ఒక పేరు మరీ ప్రాణపదమైపోయింది
నాకు భయమేస్తోంది….
నిశ్చలమైన కొండలకీ, చల్లని నేలకీ, దూరాన ఆకసానికీ
గోడువెళ్ళబోసుకున్నాను: ‘నా గుండెలోని మనిషి నాకు స్వంతం కాదు!
“ఓహ్! గాలిలాగా, పక్షిరెక్కలాగా
నాకూ స్వేచ్ఛ ఉంటే ఎంత బాగుండును!
ప్రేమ మహా దారుణమైనది!”
.
గ్రేస్ ఫాలో నార్టన్
(29th October 1876 – 1956)
అమెరికను కవయిత్రి
.
Love Is a Terrible Thing
.
I went out to the farthest meadow,
I lay down in the deepest shadow;
And I said unto the earth, “Hold me,”
And unto the night, “O enfold me,”
And unto the wind petulantly
I cried, “You know not for you are free!”
And I begged the little leaves to lean
Low and together for a safe screen;
Then to the stars I told my tale:
“That is my home-light, there in the vale,
“And O, I know that I shall return,
But let me lie first mid the unfeeling fern.
“For there is a flame that has blown too near,
And there is a name that has grown too dear,
And there is a fear …”
And to the still hills and cool earth and far sky I made moan,
“The heart in my bosom is not my own!
“O would I were free as the wind on wing;
Love is a terrible thing!”
.
Grace Fallow Norton
(29th October 1876 – 1956)
American Poetess
The Answering Voice: One Hundred Love Lyrics by Women. 1917.
