రోజు: ఏప్రిల్ 28, 2015

నల్లగా నిశ్చలంగా చుట్టబెట్టుకున్న పొగమంచు
పోటెత్తిన సముద్రం ఒడ్డు ఇసుకను ముంచెత్తినట్టు
దట్టమైన సమాధుల్లో లోతుగా వ్యాపించి
వాళ్ల శిరసులపై నక్షత్రధూళి నింపుతోంది.

వాళ్ళు నిద్రిస్తూ చాలా కాలమయింది.
వాళ్ళ తనుమృత్తికి ఏదో తెలియని బూజుపట్టింది.
వాళ్ళ గురించి చెప్పగలిగిందేమైనా ఇంకా ఉంటే,
కొద్దికొద్దిగా శిధిలమౌతున్న ఆ రాళ్లు చెప్పగలవు.

దారి తప్పి ప్రయాణిస్తున్న ఒంటరి నావికుడిలా
మేరలేని ఎటో తేలుతున్న పొగమంచులో
ఈ మునుగుతున్న సమాధులపై వాలి చూస్తూ
నేనూ ఇక్కడకు చేరవలసిందేగదా అని యోచిస్తున్నాను.

అక్కడ నిత్యమూ నిశీధి తరగలూ, ఈ నేలా
నా ఏకాంత విశ్రాంతి మందిరాన్ని మరుగుపరుచును గాక!
ఆ సమాధి ఫలకంపై ఉన్న మాటల్ని
నా ప్రేమిక మరిచిపోయేలా కాలం అనుగ్రహించుగాక. 

.

జీ. ఓ. వారెన్

అమెరికను కవి

 

Where They Sleep

 .

The fog inrolling, dark and still      

Lies deep upon the crowded dead       

As flooding sea upon the sands,         

And quenches starlight overhead.       

 

Long have they slept. Their separate dust

Has mingled with a nameless mould.  

Only the slower-crumbling stones      

Still tell so much as may be told.         

 

And now in shoreless fog adrift

Like some lone mariner gliding by,            

I lean above the drowning graves       

And wonder when I too shall lie         

 

Where evermore the tides of night      

And earth will hide my lonely rest;     

And Time will bid my love forget             

To read the stone upon my breast.

.

G O. Warren

American

Poem Courtesy:

Anthology of Massachusetts Poets.  1922.

Ed: William Stanley Braithwaite, (1878–1962). 

http://www.bartleby.com/272/87.html