Whenever I reduce
To a still silent vacuous voice
I reach out to the swelling seas of sound
To implete myself with waves of melody;
Then
The notes that echo shall
Awaken the dormant ideas within.
.
Whenever I reduce
To a bare barren autumnal wood
I run to vast verdurous pastures
To glean tender grass shoots for cover;
There
An invisible cuckoo shall be strumming
Silently the music of heart’s muse within.
.
How long shall I have to look for
That lukewarm ray that thaws this icy stretch?
To let the quiescent word to flow
From the subconscious deep asleep.
When shall the affluent Bhagirathi of thoughts
Shall spring effortlessly breaking from within!?
Ramaswamy Nagaraju
Telugu
Indian
Ramaswamy Nagaraju
.
ప్రేరణకై ప్రతీక్ష
( Poetry is an echo, asking a shadow
to dance – Carl Sandburg )
.
నేను శూన్యం నిండిన
నీరవ గళాన్ని అయినప్పుడల్లా
స్వర సాగరం చెంతకు చేరుకుంటాను
రాగ తరంగాలను నింపుకునేందుకు;
అప్పుడు
నినదించే నాదాలు నాలో
నిశ్శబ్ద భావాలను నిదుర లేపుతుంటవి.
నేను శిశిర వృక్ష శుష్క
దిగంబర దేహాన్ని అయినప్పుడల్లా
హరిత వనాలకు పరుగిడుతుంటాను
పసిరిక వలువలను కోసుకునేందుకు;
అక్కడ
కనుపించని మౌన గీత కోకిలం లోన
కవన మనోసంగీతాన్ని మీటుతుంటుంది.
ఎన్నాళ్లిలా తడుము కోవాలో
హిమనదాన్ని కరిగించే వేడి కిరణం కోసం?
సుప్త చేతనలోని
సుషుప్త వాక్యాన్ని ప్రవహించు కునేందుకు?
ఎప్పుడు గట్టు తెంచు కుంటుందో మరి
లోలోన అలవోకగా నిసర్గ భావ భాగీరథి ?!
దీన్ని మెచ్చుకోండి:
ఇష్టం వస్తోంది…
