చర్చిలో… ఫెడ్కోవిచ్, యూక్రెయిన్ కవి
దేవుని మందిరం నిశ్శబ్దంగా, గంభీరంగా ఉంది.
అంతటా నిశ్చేష్టత అలముకుంది, ఎవరూ కదలడం లేదు
ఒక్క మతగురువు మాత్రమే పుస్తకంలోంచి
ప్రార్థనలు చదువుతున్నాడు;
ఉన్న ఒకే ఒక కొవ్వొత్తి తొందరగా కరిగిపోతోంది.
గోడలమీది బంగారు విగ్రహాలు
క్రిందకి ఆశ్చర్యంతో చూస్తున్నాయి.
ఆ రాళ్ళ మీద, చల్లని కాలిబాట మీద
నాకు కనిపిస్తున్నది ఏమిటది?
ఒక యువ సైనికుడు శవపేటికలో నిద్రిస్తున్నాడు,
అతనికోసం ఏ సోదరీ శోకించడం లేదు;
ఏ తల్లీ దుఃఖంతో మూర్చపోవడం లేదు;
మైనపు కన్నీరు కారుస్తున్న కొవ్వొత్తీ
గుడ్లప్పగించి చూస్తున్న విగ్రహాలూ…
మతగురువు మృతుడికై చేసే ప్రార్థనలూ!
చివరిసారిగా ఆ అనాధకి ముద్దు ఇమ్మని వేడుకున్నాడు
ఎవరూ ముద్దుపెట్టుకుందికి వెళ్ళలేదు;
ఎవరూ వెళ్ళరు కూడా.
ఆ నల్లని వస్త్రానికి మేకులు దిగ్గొట్టారు; కొవ్వొత్తి కరిగి రాలిపోయింది,
(ఏ సోదరీ శోకించడం లేదు;
ఏ తల్లీ దుఃఖంతో మూర్చపోవడం లేదు!)
ఈ సైనికుడు అనాధ– మరి శోకించేవారెవరు?
.
ఫెడ్కోవిచ్
(8.8.1834 – 1888)
యూక్రెయిన్ కవి
చివరలో శోకించేవారెవరు? అన్న ప్రశ్నతో ఈ కవిత ముగిసినా, నిజానికి ఈ ప్రశ్నకి అసలు అంతరార్థం తనకోసం శోకించేవారు లేనపుడు ఎవరికోసం చనిపోయినట్టు?
IN CHURCH
.
Sad and quiet is the House of God,
Stillness holds all and is held there.
Only the old priest reads prayers from a book;
A lonely candle is dying fast.
From the walls the statues of gold
Look down with a wondering stare.
And on the stones, on the cold pavement,
What do I see?
A young, dead soldier resting in a coffin,
No sister lamenting, nor mother fainting with grief;
Just a candle, dropping its wax-like tears,
And the stare of the statues,
And the priest saying prayers for the dead,
A last kiss beseeching for the dead orphan;
But none goes to kiss him. And no one will.
The black cover is nailed on; the candle, melting, falls.
(No sister lamenting, nor mother fainting with grief!)
This is a soldier, an orphan–then who should mourn?
.
(From Songs of Ukraina Tr. By Florence Randal Livesay)
JURI FEDKOVICH
(8.8.1834 – 1888)
Ukrain
http://digital.library.upenn.edu/women/livesay/ukraina/ukraina.html#87
2014 in review
The WordPress.com stats helper monkeys prepared a 2014 annual report for this blog.
Here’s an excerpt:
The concert hall at the Sydney Opera House holds 2,700 people. This blog was viewed about 11,000 times in 2014. If it were a concert at Sydney Opera House, it would take about 4 sold-out performances for that many people to see it.
మార్మిక మార్గము… దారా షుకోయ్, పెర్షియను కవి
దేముడినితప్ప మరెవ్వరినీ శరణు కోరకు
జంధ్యాలూ, తావళాలూ లక్ష్యానికి సాధనాలు మాత్రమే
ఈ నియమ నిష్ఠలన్నీ వట్టి బూటకాలూ, భేషజాలూ.
భగవంతుడిని అవి ఎలా చేరువ చేస్తాయి?
రాజవడం సుళువు, ముందు పేదరికమేమిటో తెలుసుకో,
వానచినుకు సముద్రంగా మారగలిగినపుడు
ముత్యంగా ఎందుకు మారాలి?
బంగారం అంటిన చేతులే ముక్కవాసనవేస్తాయి గదా,
పాపం, బంగారం అంటుకున్న ఆత్మ గతి ఎలా ఉంటుందో!
ప్రతిరోజూ ఏదో ఒక చావు వార్త వింటూనే ఉంటావు,
నువ్వు కూడా పోవలసిందే. ఐనా నీ ప్రవర్తన ఎంత చిత్రంగా ఉంటుంది!
బాటసారికి భుజం మీద బరువు ఎంత తక్కువుంటే
ప్రయాణంలో అతనికి అంత తక్కువ చింతలు ఉంటాయి.
నువ్వు కూడా ఈ ప్రపంచంలో బాటసారివే,
నీకు గాని తెలివి ఉంటే, ఇది సత్యమని తెలుసుకో.
నీలోంచి అహంభావాన్ని అవతలకి పారద్రోలు, ఎందుకంటే
గర్వమూ, దురహంకారంలా అదికూడా బరువే.
భూమి మీద బ్రతికినన్నాళ్ళూ, స్వతంత్రంగా జీవించు.
ఇదే కాద్రి హెచ్చరిక. గుర్తుంచుకో.
ఇది గుర్తుంచుకున్నవాడు, దినం తీర్చుకున్నాడు.
ఎవడు తననితాను కోల్పోయేడో, వాడు దేవుణ్ణి కనుగొన్నాడు .
ఎవడు దేముణ్ణి తనలోకాకుండా బయట వెతికేడో,
తనతో పాటే తన వెతుకులాటనీ వెంట తీసుకుపోయాడు.
కాద్రీ తను వెతుకుతున్న దైవాన్ని తనలోనే చూసుకున్నాడు
మంచి మనసు కలిగుండడంతో దైవకృపకి పాత్రుడయ్యాడు.
నువ్వు ఏ వస్తువుని చూడు, అందులో అతను కనిపిస్తాడు.
నీకు గుడ్డా? మరి “నేనే దేవుడిని” అని చెప్పుకుంటావేం?
.
దారా షుకోయ్
(20 March 1615 – 9 September 1659)
షాజహాన్ పెద్దకుమారుడు
పెర్షియను కవి
.
Dara Sikoh
.
On the Mystical Path
.
Turn to none except God,
The rosary and the sacred thread are but only a means to an end.
All this piety is conceit and hypocrisy,
How can it be worthy of our Beloved?
Kingship is easy, acquaint yourself with poverty,
why should a drop become a pearl when it can transform itself into an ocean?
Hands soiled with gold begin to stink,
how awful the plight of the soul soiled with gold is!
Day and night you hear of people dying,
you, too, have to die. How strange is your behaviour!
The more a traveller is unencumbered,
the less he feels worried on his journey.
You, too, are a traveller in this world,
Take this as certain, if you are wakeful.
Drive egoism away from you,
for, like conceit and arrogance, it is also a burden.
So long as you live in this world, be independent,
The Qadri has warned you!
Whoever recognised this, carried the day,
He who lost himself, found Him.
And he who sought Him not within his own self,
Passed away, carrying his quest along with him.
The Qadri found his Beloved within his own self,
being himself of good disposition, he won the favour of the Good.
To whatever object you may turn your face, He is in view,
Are you blind, for why do you assign Him to yourself?
చీకటి కొండలు … వాంగ్ వీ, చీనీ కవి
వర్షం ఆగిపోయింది. కొండలు ఖాళీ అయిపోయాయి.
రాత్రి రివట. ఇప్పుడు ఆకురాలే కాలం.
పైన్ చెట్లలో అందంగా చందమామ.
రాళ్ళమీదనుండి స్వచ్ఛంగా పారుతున్న సెలయేరు.
ఎక్కడో వేణుగీతి… ఎవరబ్బా ఇంటిముఖం పట్టింది?
ఎక్కడో కలువ కదిలిన చప్పుడు…
ఎవరు చెప్మా బయటకు వెళుతున్నది?
వాసంతపు సౌరభాలు ఎల్లకాలం నిలవవు.
కాని, నువ్వు మాత్రం కలకాలం ఉండాలి.
.
వాంగ్ వీ
(699-759 AD)
చీనీ కవి
.
Night Hills
.
Rain gone. Hills are void.
Night air. Autumn now.
Bright moon in the pines.
Clear stream on the stones.
A bamboo noise – who heads home?
The lotus stirs – who sets out?
Spring scents always go.
But you – you must always stay.
.
(Translation by: AS Kline)
Wang Wei
(699-759 AD)
Chinese Poet
http://www.poetryintranslation.com/PITBR/Chinese/AllwaterWangWei.htm#Inanswer
మధుపానం… తావో చియెన్, చీనీ కవి
నలుగురూ నివసించే చోటే ఇల్లు కట్టుకున్నాను
కానీ, మాటల సందడీ లేదు, వాహనాల రొదా లేదు.
“అదెలా సాధ్యం?” అని మీరు అడగవచ్చు
మనసు దూరంగా ఉంటే, ఊరూ దూరంగానే ఉంటుంది.
తూరుపు దడిదగ్గర పూసిన చేమంతులు కోస్తూ
దక్షిణానికున్న కొండలవైపు చూసాను.
ఈ సాయంసంధ్యవేళ కొండగాలి హాయిగా వీస్తోంది
పక్షులు బారులు బారులుగా ఇంటిముఖం పట్టేయి.
ఇందులోనే ఏదో నిగూఢమైన సత్యం దాగుంది.
అది విప్పిచెప్పడానికి నాకు మాటలూ లేవు, మనసూ లేదు.
.
తావో చియెన్
(క్రీ. శ. 365-427)
చీనీ కవి
.
Drinking the Wine
.
I built my house near where others live.
Still there’s no sound of wheels or voices.
You’ll ask me ‘How can that be?’
When the mind is remote the place is distant.
Cutting Chrysanthemums by the Eastern Hedge,
I look out towards the Southern Hills.
Mountain air is fine at end of day.
The flights of birds make for home.
In these things there is a hint of Truth,
but trying to tell it there’s no mind, no words.
.
(Translation by AS Kline)
T’ao Ch’ien
(365-427 AD)
Chinese Poet
Poem courtesy:
http://www.poetryintranslation.com/PITBR/Chinese/AllwaterTaoChien.htm
Apart from Writing… Nanda Kishore, Telugu, Indian
Nobody is yours…
Neither the children you so carefully nurture with your hands,
The birds that fly fledged under your plumage,
Nor this moon that gleams so full in your eyes…
No.
There is no sanguine trace of yours in any of them.
***
Nobody tarries for you.
It is but an onliest living
Amidst very formal and structured lives of people
Who knock off each other’s head for a chance encounter,
Or, burn their fingers for a courteous shake-hand.
It’s a kind of breathing the keen air rolling over the wild hedge.
Even if you don’t believe it…
Hands have an expression of their own.
There is life behind the looks.
Every word uttered conveys a meaning.
Every place you wander leaves it tactile touch
But it is the time that cannot still wherever you stand.
It is the soul that unleashes into a secret
It is the morn that waits on to the end of the night.
Well!
If there is nothing that we can help, let’s lie down.
If there is nothing else we can do, let’s breathe easy.
To struggle with severed limbs on the battle field
Let’s keep our body prim and pretty.
Come on. Let’s go.
They are flying stars.
Let’s glean them, hurl at each other, and weave some lovely lines with a fiery script.
Let’s make love as usual; burn as usual.
.
Nanda Kishore
Telugu
Indian
Nanda Kishore is a young engineer (EEE) from Warrangal. He is very prolific on Facebook and particularly active in “Kavisangamam” group.
Last year he released his maiden volume of poetry “Neelage okadundevaadu” (There was one like you).
Nanda Kishore has fine sensibilities and has come out with a distinct voice of his own.
Other Than Writing
ఎవరూ నీ సొంతం కాదు. నీ చేతుల్లో ఎదిగే ఈ పిల్లలు, నీ రెక్కల్తో ఎగిరే ఈ పక్షులు, నీ కళ్ళలో నిండిన ఈ చందమామ- ఏదీ నీ రక్తం కాదు.
**
ఎవ్వరూ నీతో ఉండరు.ఎదురు పడినంతనే తలలుపగలగొట్టుకునే మనుషులమధ్యచేయి కలిపినందుకే చేతులు కాల్చుకునే నియమ నిబద్ద జీవితాలమధ్య ఒంటరిగా బతకడం- అడవిముళ్ళమీదుగా వీచే పదునెక్కిన గాలిని శ్వాసించడం.
**
నమ్మకున్నా సరే! చేతులకి భాష ఉంటది. చూపుకి ప్రాణం ఉంటది. మాట్లాడిన ప్రతీ మాటకి ఏదో ఒక అర్ధం ఉంటది. తిరిగిన ప్రతీ చోట వదిలిపోనిది స్పర్శ. నిల్చున్న ప్రతీచోట నిలిచిపోనిది కాలం. రహస్యంలోకి విచ్చుకున్నదే ఆత్మ. రాత్రి చివర వేచి ఉన్నదే ఉదయం.
**
సరే! ఏమీ చేయలేకపోతే హాయిగా నిద్రపోదాం. ఏదీ చేతగాకపోతే తీరిగ్గా ఊపిరి తీసుకుందాం. యుద్దంలో తెగిపడి గిలగిలా కొట్టుకునేందుకు శరీరాన్ని మరింత అందంగా ఉంచుకుందాం.
పద పద!నక్షత్రాలను ఎగరవేసారు. ఏరుకుందాం. చల్లుకుందాం. అగ్నిలిపిలో కొన్ని పద్యాలు అల్లుకుందాం. ఎప్పటిలాగే ప్రేమించుకుందాం. .ఎప్పటిలాగే దహించుకుపోదాం…
.
నందకిషోర్
తెలుగు
భారతీయ కవి
ఏకేశ్వరత్వం… దారా షికోయ్, పెర్షియను
నువ్వెటుచూడదలుచుకుంటే అటు చూడు, అంతటా అతనే
దేముని ముఖం నీకెప్పుడూ ఎదురుగానే ఉంటుంది.
అతను కానిది నువ్వేదిచూసేవనుకున్నా అది కేవలం నీ ఊహ.
అతని కాని వస్తువుల ఉనికి ఎండమావి లాంటిది.
భగవంతుని ఉనికి అంతులేని సముద్రం లాంటిది.
మనుషులు ఆ నీటిమీది ప్రతిబింబాలూ, కెరటాలవంటివారు
అతనికంటే భిన్నంగా నన్ను నేను ఊహించుకోనప్పటికీ,
నేను దేముణ్ణని మాత్రం అనుకోను.
నీటిబిందువుకి సముద్రంతో ఎటువంటి అనుబంధం ఉంటుందో
అది తప్ప, అంతకు మించి నా అనుబంధాన్ని తలపోయను .
ఏ అణువునీ సూర్యుడినుండి వేరుచేసి చూడలేము.
సముద్రంలోని ప్రతి నీటిబొట్టూ సముద్రంలోభాగమే
సత్యాన్ని ఏ పేరుపెట్టి మనం పిలవాలి?
ఉన్న పేర్లలో ప్రతీదీ దేమునికి చెందిందే.
.
దారా షికో
చక్రవర్తి షాజహాన్ పెద్దకుమారుడు
20 మార్చి 1615 – 9 సెప్టెంబర్ 1659
పెర్షియను కవి, చిత్రకారుడు
.
On Monotheism [tauhid]
.
Look where you can, All is He,
God’s face is ever face to face.
Whatever you behold except Him is the object of your fancy,
Things other than He have an existence like a mirage.
The existence of God is like a boundless ocean,
People are like forms and waves in its water.
Though I do not consider myself separate from Him,
Yet I do not consider myself God.
Whatever relation the drop bears with the ocean,
That I hold true in my belief, and nothing beyond.
We have not seen an atom separate from the Sun,
Every drop of water is the sea in itself.
With what name should one call the Truth?
Every name that exists is one of God’s names.
.
(From : the Diwan, also known as the Iksir-i ‘Azam.)
Translated from Persian.
.
Dara Shikoh, eldest son of Emperor Shah Jahan
20 March 1615 – 9 September 1659
Persian
(Source: From: http://www.apnaorg.com/test/new/article_details.php?art_id=127)
.
మిత్రులు… జేమ్స్ మన్ గమ్ రీ, ఇంగ్లీషు కవి
ఒకరి తర్వాత ఒకరుగా మిత్రులు నిష్క్రమిస్తారు:
స్నేహితుడ్ని పోగొట్టుకోనివాడు ఎవడు?
ఇక్కడే ముగింపు చూడని
మనసుల కలయిక ఎక్కడా కనిపించదు.
ఈ నశ్వరమైన ప్రపంచమే మన విశ్రాంతి అనుకుంటే
బ్రతికినా, చచ్చినా, ధన్యుడైనవాడెవ్వడూ లేనట్టే
కాల ప్రవాహానికి అతీతంగా ,
మృత్యు లోయకి ఆవల,
ఖచ్చితంగా ఒక దివ్యమైన లోకం ఉంది
అక్కడ జీవితం క్షణికం కాదు;
జీవితంలోని అనుబంధాలు నిమిత్తమైన
నిప్పురవ్వల్లా ఎగిరి, జ్వలించి ఆరిపోయేవి కావు.
పైన ఒక ప్రపంచం ఉంది,
అక్కడ వియోగమన్న మాట తెలీదు;
కాలాతీతమైన ప్రేమ,
కేవలం మంచికొరకే సృష్టించబడ్డది;
ఇక్కడ చనిపోయిన వాళ్ళు
అక్కడకి కొనిపోబడతారని నమ్మకం.
అలా చుక్క తర్వాత చుక్క రాలిపోతుంది,
చివరికి అందరూ మరణించేదాకా ;
ఉదయం ఎలా ప్రవర్థమానమౌతూ
స్వచ్ఛమైన రోజుగా పరిణమిస్తుందో,
ఈ చుక్కలు శూన్యమైన రాత్రిలోకి గ్రుంకకుండా,
అవి స్వర్లోకపు ప్రకాశంలో దాక్కుంటాయి, అంతే!
.
జేమ్స్ మన్ గమ్ రీ
(4 November 1771 – 30 April 1854)
ఇంగ్లీషు కవి
.
.
Friends
.
Friend after friend departs:
Who hath not lost a friend?
There is no union here of hearts,
Which finds not here an end.
Were this frail world our only rest,
Living or dying, none were blest.
Beyond the flight of time,
Beyond the vale of death,
There surely is some blessèd clime
Where life is not a breath;
Nor life’s affections, transient fire,
Whose sparks fly upwards and expire.
There is a world above,
Where parting is unknown;
A whole eternity of love,
Form’d for the good alone;
And faith beholds the dying here
Translated to that glorious sphere.
Thus star by star declines,
Till all are pass’d away;
As morning high and higher shines
To pure and perfect day:
Nor sink those stars in empty night,
They hide themselves in heaven’s own light.
.
James Montgomery
(4 November 1771 – 30 April 1854)
British Poet and Editor
Poem Courtesy:
The Sacred Poets of the Nineteenth Century. 1907.
Ed. Alfred H. Miles.
http://www.bartleby.com/294/7.html
Personal Law… Shamshad, Telugu, Indian
Though the boy’s was not a government job,
looking at the trail of degrees after his name
my poor school-teacher father,
who could barely make both ends meet,
arranged the Nikah with half a lakh
though it was well beyond his means.
How could I know he would turn me away giving Talaq
making me four-months pregnant within five?
Since parents could not renege their responsibility
as easily as the groom his marriage vows,
I was constrained to parade the corridors of law.
Grandma’s marriage gift melted away for Lawyer’s fee.
.
Each time I attend the adjournments
I become a hot topic in the courtyard.
My answers suffer lock-up death in the gullet
behind the presumptuous queries at cross-examination.
My fruitless testimony of conscience
bows before bought out depositions.
Before the verdict in my case could be delivered
the judge’s seat changes three occupants.
Our Pleader continues to prolong the case
on the pretext of summons, petitions and clerks.
The male arrogance, encumbrance–free after Talaq
crowns the groom with Sehara once more.
How can I refrain from questioning my Shariyat
which grants him liberty to marry up to four
but leaves the innocent child unfamiliar of father’s face
before me like a question mark,
and reduces me to a vestige of his shriveled Sehara
with the scars of a major operation on my abdomen?
I am ready for any silent resistance
to challenge my “Personal Law” which prescribes
that I should be paid alimony
only for the three-months of Iddat.
.
Shamshad
Telugu
Indian.
.
