(మరణంతో జీవితం పరిసమాప్తమవుతుందనుకునేవారికి ఆత్మకి చావులేదనీ, సృష్టి అంతంలో అన్ని జీవాత్మలో పరమాత్మలో చేరవలసిందేనని, కనుక మృత్యువుకి అంతిమ విజయం కాదని ఒకవైపు; దైవం మీద నమ్మకం లేనివారికి ఈ భౌతిక ప్రాంచం ఉన్నంతకాలమూ మనం మూల ధాతువులుగా రూపాంతరం చెందుతూనే ఉంటాము కనుక, మృత్యువు అన్నది ఒక ఆకృతినుంది మరొక ఆకృతికి మారే క్రమంలో ఒక విరామమే తప్ప శాశ్వతం కాదనీ … సందేశాన్ని అందివ్వడమే ఈ కవిత తాత్పర్యం.)
మృత్యువు ఏలగల సామ్రాజ్యం లేదు
దిగంబరులైన మృతులందరూ
తిరిగి సజీవులుగానో, దిగంతాలలోనో ఉంటారు;
వాళ్ళ అస్థికలు నిర్మలంగా బయటపడినా, శిధిలమైనా
వాళ్ళ భుజాలపైనా, పాదాల చెంతా నక్షత్రతతులుంటాయి;
వాళ్ళకి మతి తప్పినా, స్థిమితంగానే ఉంటారు,
వాళ్లు సముద్రంలో మునిగినా, మళ్ళీ బయటకు లేస్తారు;
ప్రేమికులు ఎడబాటు కావచ్చునేమో గాని ప్రేమ కాదు;
మృత్యువు ఏలగల సామ్రాజ్యం లేదు
మృత్యువు ఏలగల సామ్రాజ్యం లేదు
సముద్రపు లో లోపలి ఆవర్తాలలో
ఎంతకాలం ఉండిపోయినా, వాళ్ళు ఊపిరాడక పోరు;
నాడులు పట్టుతప్పి రాళ్ళపై వంపులు తిరిగినపుడు
ఏ చక్రానికో చిక్కుకున్నా, వాళ్ళు పగుళ్ళుబారరు,
వాళ్ల చేతుల్లో నమ్మకం కూడా చిక్కుకుంటుంది.
వాళ్ళగుండెల్లోంచి ఎన్ని పాపాల కొమ్ములు దూసుకెళ్ళి
అనేక ఖండాలు చేసినా, వాళ్ళు లొంగరు
మృత్యువు ఏలగల సామ్రాజ్యం లేదు
మృత్యువు ఏలగల సామ్రాజ్యం లేదు
వాళ్ళ చెవులకి సీ-గల్స్ అరుపులు వినిపించకపోవచ్చు
తీరాన్న చప్పుడుచేస్తూ పడే అలలు తెలియకపోవచ్చు
వర్షపు చినుకులకు పూలు తలెత్తినచోట
ఇపుడు ఏ పూవూ తలెత్తకపోవచ్చు
వాళ్ళు ఇప్పుడు కొయ్యకుకొట్టిన మేకుల్లా అచేతనులవొచ్చు
ఆ పూల పరంపర క్రింద మనుషుల ముఖాలు మారుతూండొచ్చు
వాళ్ళు సూర్యుడున్నంతకాలమూ, కొత్తగా జీవిస్తారు.
మృత్యువుకి ఏలగల సామ్రాజ్యం లేదు
.
డిలన్ థామస్
27 October 1914 – 9 November 1953
వెల్ష్ కవి
.
Dylan Thomas
.
And Death Shall Have No Dominion
And death shall have no dominion.
Dead men naked they shall be one
With the man in the wind and the west moon;
When their bones are picked clean and the clean bones gone,
They shall have stars at elbow and foot;
Though they go mad they shall be sane,
Though they sink through the sea they shall rise again;
Though lovers be lost love shall not;
And death shall have no dominion.
And death shall have no dominion.
Under the windings of the sea
They lying long shall not die windily;
Twisting on racks when sinews give way,
Strapped to a wheel, yet they shall not break;
Faith in their hands shall snap in two,
And the unicorn evils run them through;
Split all ends up they shan’t crack;
And death shall have no dominion.
And death shall have no dominion.
No more may gulls cry at their ears
Or waves break loud on the seashores;
Where blew a flower may a flower no more
Lift its head to the blows of the rain;
Though they be mad and dead as nails,
Heads of the characters hammer through daisies;
Break in the sun till the sun breaks down,
And death shall have no dominion.
Dylan Thomas
Welsh Poet
Poem Courtesy:
http://wonderingminstrels.blogspot.in/2004/03/and-death-shall-have-no-dominion-dylan.html
For very interesting analysis and interpretations of readers visit:
అనువాదలహరి 
స్పందించండి