చాప్మన్ కళ్ళతో హోమరును చూసినపుడు … కీట్స్, ఇంగ్లీషు కవి
(కీట్స్ 220 వ జయంతి సందర్భంగా నివాళి)
.
ఎంతోమంది కనకమణిమయములైన దేశాలు తిరిగి,
గొప్ప సామ్రాజ్యాలనీ, మహానగరాలనీ చూసి ఉండొచ్చు;
నేనుకూడా కవులు సూర్యుడికి సవినయంగా
మొక్కులు చెల్లించే దాపటి ద్వీపాలనెన్నో దర్శించాను.
వాటిలో ఒక సువిశాలమైన ద్వీపాన్ని
గభీరమైన నుదురుగల హోమరు స్వంతం చేసుకున్నాడు;
కానీ, చాప్మన్ స్పష్టంగా, విశదంగా చెప్పేదాకా
అందులోని స్వారస్యాన్ని ఆస్వాదించలేకపోయాను.
మొదటిసారి తన వీక్షణాపరిథిలోకి ఒక కొత్తగ్రహం
వచ్చినపుడు రోదసివీక్షకుడుపొందే అనుభూతి చెందాను.
డేరియన్ శిఖరాగ్రం నుండి డేగకన్నులతో మౌనంగా
ప్రశాంతమహాసాగరాన్ని ఆశ్చర్యంతో తొలిసారి చూస్తున్న
సాహసనావికుడు కోర్టెజ్ లాగ, పట్టలేని విభ్రమంతో, ఆనందంతో
ఒకరినొకరు చూసుకున్న అతని అనుచరుల అనుభూతి పొందాను.
.
జాన్ కీట్స్
31 October 1795 – 23 February 1821
ఇంగ్లీషు కవి
(కీట్స్ ఈ కవితలో కొన్ని ప్రత్యక్ష ఉపమానాలనీ, కొన్ని పరోక్ష ఉపమానాలనీ పొందుపరచాడు. అయితే ముఖ్యమైనది బమ్మెరపోతన గారు భాగవతంలో చెప్పిన “ఇంతింతై వటుడింతయై” అన్న పద్యంలాంటి … అనుభూతులలోని సరిపోలిక. అంతవరకు ఖగోళ శాస్త్రజ్ఞులకి తెలియని ఒక గ్రహాన్ని ఒక శాస్త్రజ్ఞుడు చూసినపుడు కలిగే అనుభూతీ, వినడమే తప్ప అటువంటి మహాసాగరం ఉంటుందని తెలియనప్పుడు దాన్ని మొట్టమొదటిసారి ఒక ఉన్నతమైన కొండశిఖరం మీదనుండి దర్శించినపుడు కలిగే అనుభూతి, నిరుపమానమైనవి. కొన్ని అనుభూతులు మొదటిసారి అనుభవించినపుడు కలిగే ఆనందపారవశ్యం, ఆవేశాల కలగలుపు, నిర్వచనాల పరిథికి అందనిది.
పరోక్షంగా హోమరు ఒక ప్రశాంతమహాసాగరమూ, ఒక వినూత్న గ్రహము వంటివాడని చెప్పక చెబుతున్నాడు. ఒకటి లౌకికము, రెండోది అలౌకికము.)
.
.
On First Loking Into Chapman’s Homer
.
Much have I travell’d in the realms of gold,
And many goodly states and kingdoms seen;
Round many western islands have I been
Which bards in fealty to Apollo hold.
Oft of one wide expanse had I been told
That deep-brow’d Homer ruled as his demesne*;
Yet did I never breathe its pure serene
Till I heard Chapman speak out loud and bold:
Then felt I like some watcher of the skies
When a new planet** swims into his ken;
Or like stout Cortez*** when with eagle eyes
He star’d at the Pacific–and all his men
Look’d at each other with a wild surmise–
Silent, upon a peak in Darien.
.
(Note:
*Demesne: Possession of land as one’s own
**New Planet: Uranus, discovered by Sir William Hershel. It is the first of the series of planets discovered not known to antiquity.
***Vasco Núñez de Balboa, a Spanish Explorer discovered the Pacific Ocean in the early 16th Century, not Cortez)
John Keats
31 October 1795 – 23 February 1821
English Poet
Poem Courtesy:
http://englishhistory.net/keats/poetry/chapmanshomer.html
మృదుల కంఠస్వరాలు మరుగైనపుడు… షెల్లీ, ఇంగ్లీషు కవి
మృదుల కంఠస్వరాలు మరుగైనపుడు
సంగీతం, జ్ఞాపకాలలో నినదిస్తుంది.
కమ్మని పూవులు వాడిపోయినా,
వాటి నెత్తావి, మేల్కొలిపిన ఇంద్రియంలో పదిలం.
గులాబి రేకులు, గులాబి రాలిపోయినా,
ప్రియుల సమాధులపై పోగుబడతాయి.
అలాగే నువ్వు లేకున్నా, నీ గూర్చిన ఆలోచనలూను;
ప్రేమ ఎప్పుడూ నివురుగప్పి ఉంటుంది.
.
షెల్లీ
4 August 1792 – 8 July 1822
ఇంగ్లీషు కవి.
.
.
Music, when Soft Voices die
.
Music, when soft voices die,
Vibrates in the memory;
Odours, when sweet violets sicken,
Live within the sense they quicken.
Rose leaves, when the rose is dead,
Are heap’d for the beloved’s bed;
And so thy thoughts, when thou art gone,
Love itself shall slumber on.
.
Percy Bysshe Shelley.
1792–1822
English Poet
Poem Courtesy:
The Oxford Book of English Verse: 1250–1900.
Ed. Arthur Quiller-Couch, 1919.
పాపం! క్లియోపాత్రా!… కాన్రాడ్ ఐకెన్, అమెరికను కవి
అతి నేర్పుగల చేతులు పూతపూసి పదిలపరచగా
పాపం! జడమైన క్లియోపాత్రా గాజు గాజు పెట్టెలో నిద్రిస్తోంది.
ఆమె మెడకి వాళ్ళొక మేలిమి కంఠహారం తగిలించేరు
ఆమె పాద రక్షలు, ఎడారిలో అరిగిపోయాయని ప్రతీతి.
వాడి చూపులుగల ఈ దక్షిణాది యువరాణి
క్లియోపాత్రా ఒకప్పుడు ఈజిప్టులో గొప్ప మన్ననలందుకుంది
ఇప్పుడు ఆమె బాగా ముసలిదై, శుష్కించి, కళతప్పింది,
ఆమె నోరు ఇప్పుడు నల్లని తారుతో మూసీసేరు.
సమాధుల దొంగలు ఆమె చేతులనుండి బంగారు ఉంగరాలు లాగేసేరు.
ఆమె గుండెపై పవిత్రచిహ్నాలున్నా లక్ష్యపెట్టలేదు;
ఆమె మీద నిశ్శబ్దంగా స్వేచ్ఛగా తిరుగాడిన గబ్బిలాలని తరిమేసేరు
పాపం! ఆమెకు నిజంగా విశ్రాంతి లభించి ఎన్నేళ్ళయి ఉంటుందో!
కాలాన్ని ఎదిరించి పదిలపరచడానికి ఆమె శరీరానికి అంతగా
లేపనాలు పూసి, అందవికారంగా భద్రపరచి ఉండకపోతే బాగుణ్ణు కదా!
దాన్ని ముందుగా ఊహించి ఉంటే, ఆమె ప్రేమికుడు ఏమని ఉండేవాడు?
ఆనందంలో మునకలేసేవాడా? లేక, కన్నీళ్ళలోనా ?
పచ్చని గడ్డి పరకలు మొలిపింఛే చక్కని నా నేలతల్లీ!
నేనూ, నా ప్రియాతి ప్రియతమా మరణించిన తర్వాత,
మమ్మల్ని పూర్తిగా హత్తుకుని శాశ్వతమైన ఊరటనివ్వు,
ఆకాశమంత ఎత్తుగా గడ్డి పూలూ, పరకలూ మొలిపిస్తూ!
.
కాన్రాడ్ ఐకెన్
August 5, 1889 – August 17, 1973
అమెరికను కవి.
.
.
Dead Cleopatra
.
Dead Cleopatra lies in a crystal casket,
Wrapped and spiced by the cunningest of hands.
Around her neck they have put a golden necklace
Her tatbebs, it is said, are worn with sands.
Dead Cleopatra was once revered in Egypt—
Warm-eyed she was, this princess of the south.
Now she is very old and dry and faded,
With black bitumen they have sealed up her mouth.
Grave-robbers pulled the gold rings from her fingers,
Despite the holy symbols across her breast;
They scared the bats that quietly whirled above her.
Poor lady! She would have been long since at rest
If she had not been wrapped and spiced so shrewdly,
Preserved, obscene, to mock black flights of years.
What would her lover have said, had he foreseen it?
Had he been moved to ecstasy, or tears?
O sweet clean earth from whom the green blade cometh!—
When we are dead, my best-beloved and I,
Close well above us that we may rest forever,
Sending up grass and blossoms to the sky.
.
Conrad Aiken
August 5, 1889 – August 17, 1973
American Poet and Novelist
The New Poetry: An Anthology. 1917.
Ed. Harriet Monroe,. (1860–1936).
మేఘాలూ- కెరటాలూ…. రబీంద్రనాథ్ టాగోర్, భారతీయ కవి
అమ్మా, అమ్మా! మేఘాల్లో ఉండేవాళ్ళు నన్ను పిలుస్తారే
“మనం లేచిందగ్గరనుండి రోజు అంతమయ్యేదాకా ఆడుకుందాం
బంగారు ప్రభాతంతో ఆడుకుందాం, వెన్నెలబిళ్ళ చంద్రుడితోనూ ఆడుకుందాం,”అని
“మరి నేను అక్కడికి చేరేదెలా?” అని అడుగుతానే.
వాళ్ళు, “భూమి అంచుదాకా రా, ఆకాశానికి చేతులు చాచు,
నువ్వు వెంటనే మేఘాల్లోకి తీసుకుపోబడతావు,” అన్నారే.
“అమ్మో! మా అమ్మ నాకోసం ఇంటిదగ్గర ఎదురు చూస్తుంటుంది.
ఆమెను వదలి ఎలా రాను?” అని నే నన్నానే.
అప్పుడు వాళ్ళు నవ్వుకుంటూ తేలి పోయారే.
అమ్మా, నాకు అంతకంటే మంచి ఆట వచ్చు.
నే నేమో మేఘాన్నిట, నువ్వేమో చంద్రుడివట.
మన ఇంటి కప్పే ఆకాశమట.
నేను నిన్ను నా రెండు చేతులతో కమ్ముకుంటాను.
అమ్మా, అమ్మా! కెరటాల్లో ఉండేవాళ్లు నన్ను పిలుస్తారే.
“మనం ఉదయం నుండి రాత్రి దాకా పాటలు పాడుకుందాం.
ఉండీ ఉడిగీ మనం అలా తెలియనిచోట్లకి ప్రయాణిద్దాం,” అన్నారే.
నే నడిగాను, “మరి నేను మీతో జతగూడే దెలా?” అని.
వాళ్లన్నారూ, “నువ్వు సముద్రపొడ్డుకి వచ్చి కళ్ళు గట్టిగా మూసుకో,
నువ్వు కెరటాల మీంచి అలా తేలుతూ తీసుకుపోబడతావు,” అన్నారే.
నేనన్నాను, “అమ్మో! మా అమ్మ సాయంత్రం అయేసరికల్లా ఇంట్లో ఉండాలంటుంది.
ఆమెను వదిలి నేను ఎట్లా రాను?” అని.
వాళ్లు నవ్వుకుంటూ, తుళ్ళుకుంటూ, వెళ్ళిపోయారే.
నాకు అంతకంటే మంచి ఆట తెలుసు.
నేనేమో కెరటాన్నిట, నువ్వేమో వింత తీరానివిట.
నేనలా దొర్లుకుంటూ దొర్లుకుంటూ వచ్చి నీ ఒడిలో నవ్వుతూ వాలుతాను.
మనిద్దరం ఎక్కడున్నామో, ప్రపంచంలో ఇంకెవరికీ తెలీదు.
.
రబీంద్రనాథ్ టాగోర్
7 May 1861 – 7 August 1941
భారతీయ కవి.
Clouds and Waves
.
Mother, the folk who live up in the clouds call out to me-
“We play from the time we wake till the day ends.
We play with the golden dawn, we play with the silver moon.”
I ask, “But how am I to get up to you?”
They answer, “Come to the edge of the earth, lift up your
hands to the sky, and you will be taken up into the clouds.”
“My mother is waiting for me at home, “I say,
“How can I leave her and come?”
Then they smile and float away.
But I know a nicer game than that, mother.
I shall be the cloud and you the moon.
I shall cover you with both my hands,
and our house-top will be the blue sky.
The folk who live in the waves call out to me
“We sing from morning till night;
on and on we travel and know not where we pass.”
I ask, “But how am I to join you?”
They tell me,
“Come to the edge of the shore and stand with your eyes tight shut,
and you will be carried out upon the waves.”
I say, “My mother always wants me at home in the everything-
how can I leave her and go?”
They smile, dance and pass by.
But I know a better game than that.
I will be the waves and you will be a strange shore.
I shall roll on and on and on,
and break upon your lap with laughter.
And no one in the world will know where we both are.
.
Rabindranath Tagore
7 May 1861 – 7 August 1941
Indian Poet
తన మృతిపై … వాల్టర్ సావేజ్ లాండర్, ఇంగ్లీషు కవి
మృత్యువు నామీద నిలబడింది, వంగి, తలవాల్చి
నా చెవిలో ఏదో గుసగుసలాడుతోంది;
ఆ వింతభాష నాకు అర్థం కాలేదు గాని,
తెలిసిందల్లా, ఇకపై భయపడనవసరం లేదని.
.
వాల్టర్ సావేజ్ లాండర్
30 జనవరి- 1775 – 17 సెప్టెంబరు 1864
ఇంగ్లీషు కవి
On His Own Death
.
Death stands above me, whispering low
I know not what into my ear:
Of his strange language all I know
Is, there is not a word of fear.
.
Walter Savage Landor
(30 January 1775 – 17 September 1864)
English Poet
బాంబు వ్యాసం … యెహుదా అమిఖాయ్, ఇజ్రేలీ కవి
ఆ బాంబు వ్యాసం ముఫై సెంటిమీటర్లు,
నలుగురు చనిపోయి, పదకొండుగురు గాయపడేలా
దాని ప్రభావం కనిపించింది 7 మీటర్ల వ్యాసంలో.
వాళ్ళ చుట్టూ … ఇంకా పెద్ద కాల వృత్తంలో
బాధావృతమై రెండు ఆసుపత్రులు చెల్లాచెదరైపోయాయి
ఒక శ్మశానం కూడా. కాని పాపం నగరంలో
ఖననం చెయ్యబడ్డ యువతి వచ్చిన
వందకిలోమీటర్లు పైబడిన దూరమూ కలుపుకుంటే
ఆ వృత్తం ఇంకా పెద్దదవుతుంది.
సముద్రాల్ని దాటి ఎక్కడో దూర దేశపు తీరాల్లో
ఆమెకోశం శోకిస్తున్న ఒంటరి మనిషి దుఃఖం
ఈ ప్రపంచమంతటినీ ఒక వృత్తంలో చుడుతోంది.
భగవంతుని పాదాలసన్నిధిని చేరి, ఇంకా వ్యాపించే
అనాధల ఆక్రందనలగురించి నేను చెప్పదలుచుకోలేదు.
అవికూడా కలిపితే ఆ వృత్తానికి అంతుగాని
ఏ దేముడి ఆచూకీగాని … ఉండదు.
.
యెహుదా అమిఖాయ్
3 May 1924 – 22 September 2000
ఇజ్రేలీ కవి.
.
The Diameter of the Bomb
.
The diameter of the bomb was thirty centimeters
and the diameter of its effective range about seven meters,
with four dead and eleven wounded.
And around these, in a larger circle
of pain and time, two hospitals are scattered
and one graveyard. But the young woman
who was buried in the city she came from,
at a distance of more than a hundred kilometers,
enlarges the circle considerably,
and the solitary man mourning her death
at the distant shores of a country far across the sea
includes the entire world in the circle.
And I won’t even mention the crying of orphans
that reaches up to the throne of God and
beyond, making
a circle with no end and no God.
.
Yehuda Amichai
3 May 1924 – 22 September 2000
Israeli Poet
చివరి కవితలు… 12…. ఏ ఇ హౌజ్మన్, ఇంగ్లీషు కవి
దూరంగా పొద్దు కళ్ళు నులుపుకుంటోంది:
సూర్యుడు ఉదయించేడు, నేనూ లేవాలి,
కాలకృత్యాలు తీర్చుకుని, బట్టలేసుకుని, తిని, తాగి,
ప్రపంచాన్ని పరిశీలించి, మాటాడి, ఆలోచించి,
పనిచేసి… ఇవన్నీ ఎందుకుచేస్తున్నానో దేముడికెరుక.
ఓహ్! ఎన్నిసార్లు స్నానంచేసి, బట్టలేసుకోలేదు!
ఇంత శ్రమపడినందుకూ ఫలితం ఏమైనా ఉందా?
హాయిగా పక్కమీద పడుకుని విశ్రాంతి తీసుకుంటాను:
పది వేలసార్లు నా శక్తివంచనలేకుండా పనిచేశాను
తిరిగి ప్రతీదీ మరోసారి చెయ్యడానికే.
.
ఏ ఇ హౌజ్మన్
26 March 1859 – 30 April 1936
ఇంగ్లీషు కవి
AE Housman
.
Last Poems: XI
.
Yonder see the morning blink:
The sun is up, and up must I,
To wash and dress and eat and drink
And look at things and talk and think
And work, and God knows why.
Oh often have I washed and dressed
And what’s to show for all my pain?
Let me lie abed and rest:
Ten thousand times I’ve done my best
And all’s to do again.
.
A E Housman
26 March 1859 – 30 April 1936
English Poet
Poem Courtesy:
wonderingminstrels.blogspot.in/2000/09/last-poems-xi-e-housman.html
When will you be back, Pa?… Dr. Pulipati Guruswamy, Telugu, Indian
బ్లాగు మిత్రులకీ, పాఠకులకీ దీపావళి శుభాకాంక్షలు.
ఈ దీపావళి మీ జీవితాలలో కొత్తకాంతులు నింపుగాక!
.
“Where is your Pa?
Where is your Pa, shorty?”
They ask me everybody, Pa!
The other day
In pitch darkness
Police caught Ma by her hair
And abused her saying
‘You bitch,
When will your man return?”
Whenever my sib wails,
Ma asks,
“Did your Pa come to mind, my baby?”
And breaks down herself.
Leaning on to the tether
She breastfeeds him.
Then, Pa, I feel
If only you had come.
Pa, when you come home
Don’t come by our school.
Police stay put there
Playing cards.
Isn’t there a rifle in your bag?
Why do you, then,
Sneak in stealthily?
Tell me, what do you do in the forest?
Aren’t you afraid of bears and tigers?
Who will serve you food?
Is your mother there?
Ma insists that I go to bed
No sooner it gets dark.
But I love to sit awake for you.
Why don’t you tell her to eat something?
Ever since you had left
She eats whenever she likes
And sleeps when she can’t help.
But there hangs, always,
In the sling something for you to eat.
There was only one wound on your leg
When you came home earlier.
How come there is one more?
Pa! How can you go about
With these wounds?
What will happen if you are at home?
Promise! I will not tell anybody!
I feel like sleeping by you
Throwing my legs over!
Pa, I long to anoint your wound!
Won’t you stay?
Pa! What if you come every day?
When the whole village is asleep
Why don’t you come by the backyard in dark?
I shall leave the hasp of the door undone.
I won’t take a wink! Take my word!
I shall sit waiting for you.
I shall ask you something in secret… get me!
“Pa! When will you be back?”
.
Dr. Pulipati Guruswamy
Telugu, Indian
.
అయ్యా మల్లెప్పుడొస్తవే
.
మీ అయ్యేడే?
మీ అయ్యేడే పొట్టిదానా?
అని అందరడుగుతుండ్రే.
గయ్యాల సిమ్మసీకట్ల
పోలీసోల్లు అమ్మజుట్టుపట్టి
నీ మొగుడెప్పుడొస్తుండే
లంజదానా?
అని తిట్టి తిట్టి పోయిండ్రు.
తమ్ముడేడ్చినప్పుడల్లా
‘అయ్యగుర్తొచ్చినాడ్రా’
అని ఏడుస్తదే అమ్మ.
ఆ గుంజకానుకుని
ఏడ్చుకుంటనే తమ్మునికి పాలిస్తది.
అయ్యా! అప్పుడు
నువ్వొస్తే బాగుండనిపిస్తదే!
నువ్వొచ్చేటప్పుడు అయ్యా
ఇస్కూలు కానుంచి రావొద్దు
పోలీసొల్లు ఆడనే
పత్తాలాడుకుంట కూసుంటరు
నీ సంచిల పిస్తోలుంటది గద!
మరి నువ్వెందుకు
భయపడుకుంటొస్తవే?
అడవిలేంచేస్తవే అయ్యా నువ్వు
పులులు ఎలగొడ్లు-భయం గాద్?
అన్నమెవలు పెడ్తరే నీకు
మీ అమ్మున్నాది!
సీకటి కాంగనే అమ్మ
పండుకొమ్మంటది
నాకేమో నీకోసం కూసోవాలన్పిస్తది
అమ్మకు జర బువ్వ తినమని సెప్పు
నువు పోయిన కానించి
తింటే తింటది
పంటె పంటది
నీ కోసం మాత్రం
ఉట్టి మీది బువ్వ ఊగుతనే వుంటది
మొన్నొచ్చినపుడు నీ కాలుకు
ఒకటే దెబ్బ ఉండెగద!
ఇంకో దెబ్బెట్ల తగిలిందే!
అయ్యా! నువ్వీ
దెబ్బలతోటెట్ల పోతవే!
ఇంట్లోనే ఉంటే ఏమైతది? నేనెవ్వరికీ చెప్ప!
నీమీద కాలేసి
పండుకోవాలన్పిస్తుందే అయ్య!
నీ పుండు మీద
మందు పెట్టాలన్పిస్తుంది అయ్య!
వుండవా! అయ్యా! నువు రోజొస్తె ఏమైతదే!
అందరు పండుకున్నంక
సీకట్ల సీకట్ల దిడ్డికాడంగ రారాదె!
గొళ్ళెం తీసి పెడ్త!
నిద్రపోను ఒట్టు!
నీ కోసం అట్లనే కూసుంట.
నీ చెవిలో ఒకటడుగుత-తే!
‘అయ్య! మల్లెప్పుడొస్తవే!’
.
Pulipati Guruswamy
“అనేక వచనమ్” నుంచి
నేనో అనామికని… మరి నీ సంగతి?… ఎమిలీ డికిన్సన్, అమెరికను కవయిత్రి
నేనో అనామికని… మరి నీ సంగతి?
నువ్వు కూడా… అనామికవేనా, ఆ?
అలాగయితే మనిద్దరం జంట, సరేనా ?
ష్! ఎవరికీ చెప్పకు! చెబితే దండోరా వేస్తారు. తెలుసుగా!
ఎంత రసహీనం: ఏదో ఒకటవడం !
ఎంత బట్టబయలు… ఒక కప్పలాగ…
మన పేరు చెప్పుకోవడం… జీవితం సాగదియ్యడం…
బాడవ నేలలు మెచ్చుకుంటూండడం!
.
ఎమిలీ డికిన్సన్
December 10, 1830 – May 15, 1886
అమెరికను కవయిత్రి.
.
