శీతకాలం గడిచిందేమో,
ధరిత్రి తన హిమస్వచ్ఛమైన శుక్లాంబరాల్ని విడిచింది.
ఇక గడ్డిపరకలమీద మంచు పీచుమిఠాయిలా ,
స్వచ్ఛంగా పారే సెలయేటి తరగలమీదా
నిర్మలమైన సరస్సుమీదా మీగడతరకలా … పేరుకోదు
గోర్వెచ్చని ఎండ కొయ్యబారిన నేలని కరిగించి
మెత్తబరుస్తుంది; మరణించిన పిచ్చుక పునరుజ్జీవిస్తుంది.
చెట్టుతొర్రలో మత్తుగా పడుక్కున్న కోకిలనీ,
గండుతుమ్మెదల్నీ తట్టిలేపుతుంది.
కువకువలాడుతూ గాయకగణం స్వరరచనచేస్తూ
దర్పంగా వసంతుణ్ణి ప్రకృతిలోకి ఆదరిస్తాయి.
లోయలూ, కొండలూ, వనాలూ, సరికొత్త శోభతో
కళ్ళు కాయలుగాచేలా ఎదురుచూస్తున్న చైత్రాన్ని స్వాగతిస్తాయి.
.
థామస్ కారీ
1595 – 22 March 1640
ఇంగ్లీషు కవి.
.
.
Spring
.
Now that the winter’s gone, the earth hath lost
Her snow-white robes; and now no more the frost
Candies the grass or casts an icy cream
Upon the silver lake or crystal stream:
But the warm sun thaws the benumbèd earth,
And makes it tender; gives a sacred birth
To the dead swallow; wakes in hollow tree
The drowsy cuckoo and the bumble-bee.
Now do a choir of chirping minstrels bring
In triumph to the world the youthful spring!
The valleys, hills, and woods, in rich array,
Welcome the coming of the longed-for May.
Thomas Carew.
1595 – 22 March 1640
English Poet
Poem Courtesy:
దీన్ని మెచ్చుకోండి:
ఇష్టం వస్తోంది…
