నలభైఏళ్ళ మగాళ్ళు… డొనాల్డ్ జస్టిస్, అమెరికను కవి
నలభై ఏళ్ళు వచ్చిన మగాళ్ళు
మళ్ళీ తాము అక్కడికి రామని
తెలిసిన గది తలుపులను
నెమ్మదిగా వెయ్యడం నేర్చుకుంటారు.
చివరి మెట్టు ఎక్కిన తర్వాత ఆగినపుడు
కాళ్ళక్రింద కదలిక చిన్నదే అయినప్పటికీ,
పడవ పైభాగం మీద నిలబడినప్పటిలా,
కదుల్తున్నట్టు అనుభూతి చెందుతారు.
అద్దం లోతుల్లో
చిన్నప్పుడు వాళ్ళ నాన్న ‘టై’ ని
రహస్యంగా కట్టుకోవడం
సాధన చేసిన కుర్రాడి ముఖం తిరిగి చూస్తారు.
గడ్డం నిండా పరుచుకున్న నురుగుతో
చిత్రంగా కనిపించిన నాన్న ముఖం ఇప్పటికీ స్పష్టంగా
వాళ్ళలో ఇప్పుడు కొడుకుదనం కంటే తండ్రిదనమే ఎక్కువ,
వాళ్ళ మనసునిండా ఏవో ఆలోచనలు…
అవి … ఉదయరాగవేళ,
తాకట్టుపడిన తమ ఇంటివెనక
కొండ మొదలులోని దట్టమైన అడవిలో
నిండుగా వ్యాపించిన కీచురాళ్ళ రొదలా.
.
డొనాల్డ్ జస్టిస్
(August 12, 1925 – August 6, 2004)
అమెరికను కవి.
.
Donald Justice
American
.
Men at Forty
Men at forty
Learn to close softly
The doors to rooms they will not be
Coming back to.
At rest on a stair landing,
They feel it moving
Beneath them now like the deck of a ship,
Though the swell is gentle.
And deep in mirrors
They rediscover
The face of the boy as he practises tying
His father’s tie there in secret
And the face of the father,
Still warm with the mystery of lather.
They are more fathers than sons themselves now.
Something is filling them, something
That is like the twilight sound
Of the crickets, immense,
Filling the woods at the foot of the slope
Behind their mortgaged houses.
Donald Justice
(August 12, 1925 – August 6, 2004)
American
Poem Courtesy:
దీన్ని మెచ్చుకోండి:
మెచ్చుకోండి వస్తోంది…
అనువాదలహరి 
స్పందించండి