రోజు: ఏప్రిల్ 13, 2014

(షరోన్ హోర్వత్ కి)

ఆకాశహర్మ్యాల నగరంలో వాటి నీడలను తప్పించుకుని

ఎలాగో ఒక దూదిపింజలాంటి మంచు తునక, తుఫాను తునక, నీ గదిలోకి దూరింది.

దూరి, పుస్తకంచదువుకుంటున్న నువ్వు,  తలెత్తి

కుర్చీ వైపు చూసిన క్షణంలోనే దాని చేతిమీద వాలింది. అంతే!

అంతకు మించి ఏమీ లేదు. గుర్తింపుకీ నిర్లక్ష్యానికీ గురవుతూ,

తృటిలో ప్రశాంతంగా శూన్యంలోకి కరిగిపోవడం మినహా…

రెండు కాలాల సంధి కాలం, పూలు నోచని మరణం.

అంతే! అంతకు మించి మరేమీ లేదు,

ఈ తుఫాను తునక నీ కళ్ళముందే శూన్యంగా మారిందన్న

విషయం మినహాయిస్తే. అది మళ్ళీ తిరిగొస్తుంది,

కొన్ని సంవత్సరాల తర్వాత, నువ్వు ఇప్పుడు కూర్చున్నట్టే కూచుని ఎవరో అంటారు:

“వేళయింది. గాలి వీస్తోంది. ఏ క్షణంలో నైనా ఇక తుఫాను కురియొచ్చు.”

.

.

మార్క్ స్ట్రాండ్

April 11, 1934

కెనేడియన్ అమెరికన్ కవి.

 

.

A Piece Of The Storm

(For Sharon Horvath)

.

From the shadow of domes in the city of domes,

A snowflake, a blizzard of one, weightless, entered your room

And made its way to the arm of the chair where you, looking up

From your book, saw it the moment it landed. That’s all

There was to it. No more than a solemn waking

To brevity, to the lifting and falling away of attention, swiftly,

A time between times, a flowerless funeral.

No more than that

Except for the feeling that this piece of the storm,

Which turned into nothing before your eyes, would come back,

That someone years hence, sitting as you are now, might say:

“It’s time. The air is ready. The sky has an opening.”

.

Mark Strand

April 11, 1934

Canadian American Poet