ఆమె జీవితం అంతా బంగారపు ఇసుకని

తెలివితక్కువగా చక్రాలుగా, ముగ్గులుగా

అరచేతి వేళ్లసందుల్లోచి జారనిస్తూ

ఇసుకకోటలు కట్టడానికే సరిపోయింది.

హరివిల్లులు ఒకదానివెనకఒకటివచ్చినట్టు

మంచిరోజులు కట్టగట్టుకుని వచ్చినా

వాటినన్నిటినీ ఆమె తృణప్రాయంగా విసిరేసింది

కుళ్ళు కాలవలో సుడులుతిరుగుతూ పోయేట్టు.

ఆమె కొరకు ఒక కొత్త గులాబీ మొగ్గని వదిలి

మీ మానాన్న మీరు వెళ్ళండి; జాలి పడొద్దు;

ఆమె హాయిగానే జీవించింది; ఆమెకి తెలుసు, తను

మట్టిలోకలిసినా, అదీ అందంగా ఉంటుందని.

.

డొరతీ పార్కర్.

August 22, 1893 – June 7, 1967

అమెరికను కవయిత్రి.

.

.

Epitaph for a Darling Lady

.

All her hours were yellow sands,

Blown in foolish whorls and tassels;

Slipping warmly through her hands;

Patted into little castles.

Shiny day on shiny day

Tumbled in a rainbow clutter,

As she flipped them all away,

Sent them spinning down the gutter.

Leave for her a red young rose,

Go your way, and save your pity;

She is happy, for she knows

That her dust is very pretty.

.

Dorothy Parker

August 22, 1893 – June 7, 1967

American Poetess