రోజు: డిసెంబర్ 23, 2012
-
ఆతిథ్యం… క్రిస్టినా రోజెటి
. నేను మరణించిన తర్వాత నా ఆత్మ ఎంతోకాలం నే మసలిన ఇల్లుచూడాలని వెళ్ళింది నేను ప్రాకారందాటి, నా మిత్రులందరూ పెరట్లో ఆకుపచ్చని నారింజచెట్లనీడన విందారగించడం చూసేను. ఒకరిచేతినుండి ఒకరికి మధుపాత్ర మారుతోంది; పళ్లలోని రసాన్ని చప్పరిస్తూ ఆస్వాదిస్తున్నారు. నవ్వుతూ, పాడుతూ, పరాచికాలాడుకుంటున్నారు, అవును మరి, ప్రతివారికీ తక్కినవాళ్లంటే ప్రేమ. . కపటంలేని వాళ్ళ మాటలు వింటున్నా: ఒకరన్నారు:”రేపు మనం సముద్రతీరం వెంబడి మైళ్లకి మైళ్ళు, ఒక దారీ తెన్నూ లేని ఇసకతిన్నెలమీద కాళ్ళీడ్చుకుంటూ నడవాలి.” మరొకరు:” […]