.
నేను సగం సగం పుచ్చుకోను…
నాకీ సగం సగం వ్యవహారం నచ్చదు.
నాకు ఆకాశం పూర్తిగా కావాలి!
దిక్కుల చివరిదాకా భూఖండమంతా నాదే!
అనంత సాగరాలూ, నదీనదాలూ,
మహాపర్వతాలమీది హిమపాతాలతో సహా
సమస్తమూ నాకు కావాలి!
అంతకు తక్కువైతే ఒప్పుకునేది లేదు.
.
ఒప్పుకోను! జీవితం సగం ఇస్తానని ప్రలోభపెట్టొద్దు.
ఇస్తే అంతా ఇవ్వడం. లేకపోతే ఏదీ అక్కరలేదు.
నేను ధైర్యంగా ఎదుర్కోగలను.
సంతోషాన్ని సగాలుగా ఇవ్వడం అంగీకరించను.
దుఃఖమైనా సరే. సగం ఇస్తే నే ఒప్పుకోను.
.
అయినా నేను పంచుకుందికి ఒక తలగడ ఉంది,
దాన్ని మెత్తగా చెక్కిలికి ఆనించినపుడు
ఒక నిస్సహాయమైన నక్షత్రం లా, ఒక రాలిపడే ఉల్కలా
ఒక వలయం, నీ చేతి వేలికొసన మెరుస్తోంది.
.
యెవెనీ యెటుషెంకో, రష్యను కవి July 18, 1933 –
.
(ప్రేమ కవిత్వం చాలా మంది రాస్తారు. కాని ఎంతమంది ఇంత చమత్కారంగా రాయగలరు?
మొదటి రెండు పద్యాలూ తుఫానులా ఉంటాయి. ఇందులో సంభాషిస్తున్న వ్యక్తి, తన మనోహరి (మనోహరుడు) కష్టసుఖాలన్నిటితో పరిపూర్ణంగా తనకే కావాలనీ దాపరికాలుండకూడదనీ చెబుతున్నాడు. మూడవపద్యంలోనే అసలు మెరుపు. తన ప్రేయసి (ప్రియుడు) తనపక్కన పడుకుని చెప్పుకోలేని దుఃఖంతో ఉన్నప్పుడు, తెలియకుండానే ఒక అశృకణం నిస్సహాయంగా వేలి కొసన ఉల్కలా రాలి మెరుస్తోందిట. తనలో తనే బాధపడే అటువంటి వ్యక్తికి ఇంతకంటే ఆశ్వాసన ఎవరు ఇవ్వగలరు… మనః స్ఫూర్తిగా ప్రేమించే వ్యక్తి తప్ప! ప్రేమంటే ఇది అని చెప్పకనే చెబుతున్నాడు కవి.
దీనికి రెండో పార్శ్వం, ఇక్కడ ప్రేమ వ్యక్తి పట్ల కాకుండా, వ్యక్తిగత స్వేచ్ఛకి. స్వాతంత్ర్య భావనకి. కొన్నిటికే స్వేచ్ఛ ఇచ్చి కొన్నిటికి లేదనే ప్రభుత్వ విధానాలు, నిర్ణయాలపట్ల కవి తన నిరశనని తెలియజేస్తున్నాడు. ఇక్కడ ఓదార్పు నిస్సహాయంగా బాధపడే రెండవ వ్యక్తికి. )
.
.
No, I’ll not take the half…
No, I'll not take the half,
Give me the whole sky! The far-flung earth!
Seas and rivers and mountain avalanches--
All these are mine! I'll accept no less!
No, life, you cannot woo me with a part.
Let it be all or nothing! I can shoulder that!
I don't want happiness by halves,
Nor is half of sorrow what I want.
Yet there's a pillow I would share,
Where gently pressed against a cheek,
Like a helpless star, a falling star,
A ring glimmers on a finger of your hand.
1963.
Translated by George Reavey.
Poem and bio Courtesy: http://wonderingminstrels.blogspot.com/2001/07/no-i-not-take-half-yevgeny-yevtushenko.html
Best known poet of the post-Stalin generation of Russian poets, Yevtushenko’s early poems show the influence of Mayakovsky and loyalty to communism, but with such works as The Third Snow (1955) Yevtushenko become a spokesman for the young post-Stalin generation and travelled abroad widely throughout the Khrushchev and the Brezhnev periods.
Yevtushenko was born in Zima in Irkutsk (July 18, 1933) as a fourth-generation descendant of Ukrainians exiled to Siberia. He moved to Moscow in 1944, where he studied at the Gorky Institute of Literature from 1951 to 1954. In 1948 he accompanied his father on geological expeditions to Kazakhstan and to Altai in 1950. His first important narrative poem Zima Junction was published in 1956 but gained international fame in 1961 with Babi Yar, in which he denounced Nazi and Russian anti-Semitism. The poem was not published in Russia until 1984, although it was frequently recited in both Russia and abroad.
The Heirs of Stalin (1961), published presumably with Party approval in Pravda, was not republished until 1987. The poem contained warnings that Stalinism had long outlived its creator.
Yevtushenko’s demands for greater artistic freedom and his attacks on Stalinism and bureaucracy in the late 1950s and 60s made him a leader of Soviet youth. However, he was allowed to travel widely in the West until 1963. He published then A Precocious Autobiography in English, and his privileges and favors were withdrawn, but restored two years later.
In 1972 Yevtushenko gained huge success with his play Under the Skin of the Statue of Liberty. Since the 1970s he has been active in many field of culture, writing novels, engaging in acting, film directing, and photography. He has also remained politically outspoken and in 1974 supported Solzhenitsyn when the Nobel Prize Winner was arrested and exiled. In 1989 Yevtushenko became member of the Congress of People’s Deputies. Since 1990 he has been vice president of Russian PEN. He was appointed honorary member of American Academy of Arts and Sciences in 1987.
After the accession of Gorbachev to power, Yevtushenko introduced to Soviet readers many poets repressed by Stalin in the journal Ogonek. He raised public awareness of the pollution of Lake Baikal and when communism collapsed he was instrumental in getting a monument to the victims of Stalinist repression placed opposite Lubianka, headquarters of the KGB.
అనువాదలహరి 
స్పందించండి