.
నేను పుట్టిన ఉత్తరక్షణంలోనే,
ఖడ్గమృగమ్మీద స్వారీ చేశాను.
మగపిల్లలు కప్పపిల్లల్ని వాళ్ల పాత్రల్లోకి ఏరుకుంటుంటే,
నేను నా డబ్బాని నక్షత్రాలతో నింపేను.
నేను సూర్యుణ్ణి చూడ్డానికి కూనిరాగం తీస్తున్నానని
మిగతా పిల్లలు నన్ను వేలెత్తి చూపిస్తూ పారిపోతారు.
నేను పక్షులని పంజరాల్లోంచి విడిచిపెడతానని
ప్రజలు నన్ను చూస్తే తలుపేసుకుంటారు.
ఓ మగవాళ్ళ లోకమా!
నీ కిదే పదేపదే నా వీడ్కోలు
మళ్ళీ ఇక్కడికి మరోసారి రమ్మన్నా రాను
.
మార్గరెట్ మాహీ
న్యూజిలాండు కవయిత్రి
.
The Fairy Child
.
The very hour that I was born
I rode upon the unicorn.
When boys put tadpoles in their jars
I overflowed my tin with stars.
Because I sing to see the sun
The little children point and run.
Because I set the caged birds free
The people close their doors to me
Goodbye, goodbye, you world of men
I shall not visit you again.
.
Margaret Mahy
Poem Courtesy: http://booksellersnz.wordpress.com/2012/07/24/tuesday-poem-the-fairy-child-by-margaret-mahy/
Related articles
- Rest in Peace Margaret Mahy (sherievon.wordpress.com)
- Tributes to Margaret Mahy (sherievon.wordpress.com)
- Author Margaret Mahy dies (radionz.co.nz)
అనువాదలహరి 
స్పందించండి