మన వంశప్రతిష్టలూ, అధికారముద్రలూ
ఎంతగొప్పవైనా అవికేవలం ఛాయామాత్రమే, అల్పమైనవే.
విధినితప్పించుకోగల కవచం ఏదీ లేదు.
మృత్యువు తన శీతలహస్తాన్ని మహరాజులమీదనైనా వెయ్యగలదు.
రాజదండాలూ, అపురూపమైన కిరీటాలూ
నేలకు ఒరిగిపోవలసిందే.
పలుగు పారలతో మట్టిలోకప్పబడి
అన్నిటితో సరిసమానంగా దొర్లవలసిందే
.
కొంతమంది శౌర్యవంతులు కదనరంగంలో
శతృసంహారంచేసి కొత్తచరిత్ర లిఖించవచ్చు.
అయినా, వాళ్ళ భుజబలాలు లొంగవలసిందే.
కొంతకాలం ఎదిరించవచ్చేమోగాని
ముందో వెనకో
విధికి దాసోహమనక తప్పదు.
రక్తహీనులై, మృత్యువుకి తలవంచినపుడు,
వాళ్ల ఊపిరి కూడా సమర్పించవలసిందే.
.
నీ నుదిటిమీది పూలచెండ్లు వాడిపోతాయి
నీ గొప్పలని ఇక అవి ప్రకటించలేవు.
మృత్యువర్ణపు బలిపీఠం మీద, చూడు
ఓటమినెరుగని యోధుడు ఎలా రక్తం కక్కుతున్నాడో.
శీతలపేటికలలోకి ఒకనాడు
నీ శిరస్సు రావలసిందే.
ఒక్క న్యాయంగా వర్తించినవారి చర్యలు మాత్రమే
మట్టిలోకూడా విరిసి, సువాసనలు చిందించగలవు.
.
జేమ్స్ షర్లీ.
(సెప్టెంబరు 1596 – అక్టోబరు 1666)
ఇంగ్లీషు నాటక కర్త.
.
The Glories of our Blood and State
.
The glories of our blood and state
are shadows, not substantial things;
There is no armour against fate.
Death lays its icy hand on kings;
Sceptre and crown
Must tumble down,
And in the dust be equal made
With the poor crooked scythe and spade.
.
Some men with swords may reap the field,
And plant fresh laurels where they kill;
But their strong nerves at last must yield.
They tame but one another still;
Early or late
They stoop to fate,
And must give up their murmuring breath
When they, pale captives, creep to death.
.
The garlands wither on your brow;
Then boast no more your mighty deeds.
Upon Death’s purple altar now,
See, where the victor-victim bleeds.
Your heads must come
To the cold tomb:
Only the actions of the just
Smell sweet, and blossom in their dust.
.
James Shirley.
(September 1596 – October 1666)
English Dramatist.
(For Further Reading: http://en.wikipedia.org/wiki/James_Shirley)
అనువాదలహరి 
స్పందించండి