కుర్రాడి నవ్వు … స్విన్ బర్న్

.

స్వర్గంలోని ఘంటలన్నీ మ్రోగవచ్చు

అక్కడి పక్షులన్నీ కిలకిలరవా లాలపించవచ్చు

భూమిమీది నీటిబుగ్గలన్నీ చిమ్ముతూ పైకెగయవచ్చు

అవనిమీది గాలులన్నీమధురస్వరాలనొకచోట పోగుచెయ్యొచ్చు…

ఇంతవరకు విని,  ఎరిగిన

మధుర స్వరాలన్నిటికంటే మధురమైనదీ,

వీణకంటే, పక్షి పాటకంటే,

అరుణోదయవేళ

వనిలో అతిశయించే ఆనందపుహేల కంటే,

పదాలుపాడుతున్నట్టు పైకెగజిమ్మే నీటి ఊటకంటే

వివర్ణమైన వేసవి వడగాలి వేడి ఊసులకంటే

తియ్యనిది ఇంకొకటుంది…

సృష్టిలో అంత తియ్యని స్వరం ఉందని

అది మోగేదాకా తెలీదు,

స్వర్గంలో ఉంటుందని ఊహించలేము…

అది

తూరుపు శిలాగ్రాలనుండి రాగరంజితంగా

జాలువారే కిరణాల సవ్వడిలా

సంతోషాతిశయంతో మనసు నిండినపుడు,

లలితంగానే కాని బలంగా, తేలికగానే  కాని స్పష్టంగా

తొణికిసలాడే ఒక కుర్రవాడి నిర్మలమైన చిరునవ్వు.

స్వాగత గీతాలెన్నడూ అంత మధురంగా విని ఉండము;

అంత గట్టిగా ఆనందం ఎప్పుడూ కేరింతలు కొట్టదు;

స్వర్గం ఇక్కడకు దిగిందేమో అని అనిపించే

ఆ బంగారు మోములో పలికే నవ్వు

కోయిలలూ, చకోరాలూ, ఒకటేమిటి మనిషి విన్నవీ కన్నవీ

మధురంగా ఆలపించే అన్నిపక్షుల ఆలాపనలూ

ఏడేళ్ళ కుర్రాడి నవ్వు తీయదనంలో

సగానికి కూడా సాటిరావు.

.

స్విన్ బర్న్

A Child’s Laughter

.

All the bells of heaven may ring,
All the birds of heaven may sing,
All the wells on earth may spring,
All the winds on earth may bring
All sweet sounds together—
Sweeter far than all things heard,
Hand of harper, tone of bird,
Sound of woods at sundawn stirred,
Welling water’s winsome word,
Wind in warm wan weather,

One thing yet there is, that none
Hearing ere its chime be done
Knows not well the sweetest one
Heard of man beneath the sun,
Hoped in heaven hereafter;
Soft and strong and loud and light,
Very sound of very light
Heard from morning’s rosiest height,
When the soul of all delight
Fills a child’s clear laughter.

Golden bells of welcome rolled
Never forth such notes, nor told
Hours so blithe in tones so bold,
As the radiant mouth of gold
Here that rings forth heaven.
If the golden-crested wren
Were a nightingale— why, then,
Something seen and heard of men
Might be half as sweet as when
Laughs a child of seven.

.

 Algernon Charles Swinburne

(5 April 1837 –  10 April 1909)

English poet, playwright, Novelist, and Critic.

Swinburne devised a verse form “Roundel” of 9 lines in 3 triplets,  with equal number of syllables for each line, the first and third lines rhyming and having a common refrain at the end of 3rd and last lines.  He wrote 100 Roundels and dedicated to his friend Christina Rossetti (5 December 1830 – 29 December 1894) a great poet in her own right.