ప్రభాత స్తుతి— ఫిల్లిస్ వ్హీట్లీ

నా సహ బ్లాగర్లకీ, నా బ్లాగుదర్శకులకీ, మిత్రులకీ శ్రేయోభిలాషులందరికీ

నందన నామ తెలుగు ఉగాది శుభాకాంక్షలు.

మీ కందరికీ ఈ సంవత్సరం ఆయురారోగ్య ఐశ్వర్యాలతోపాటు

సుఖశాంతులు కలుగజేయాలని ఆకాంక్షిస్తున్నాను.

.

ఓ నవ కళాధిదేవతలారా!
నా కృషికి చేయూతనిచ్చి నా గీతాల్ని సంస్కరించండి;
ప్రాభాతదేవతకి నేను స్వాగతమాలపించాలి
శ్రుతిబధ్ధమైన పల్లవులు నా నోట జాలువార నీయండి

ప్రభాత దేవీ! నీకివే నా నమస్సులు.
నీవు ఒక్కొక్క అడుగూ ఖగోళాన్నధిరోహిస్తుంటే,
పవలు నిద్రలేచి తన కిరణాలని దశదిశలూ విస్తరిస్తోంది.
ప్రతి తలిరాకు పైన చిరుగాలి లాస్యం చేస్తోంది.

పక్షులు తమ కలస్వనాలు పునఃప్రారంభించి
సారించిన దృక్కులతో తమ  వన్నెల రెక్కలు సవరించుకుంటున్నాయి.
చాయనొసగే ఉపవనాల్లారా! మీ పచ్చదనాల నీలినీడలు
నన్ను ఎండ తీవ్రతనుండి కాపాడుగాక;

నీ సఖులు ఆనందాగ్నిని రగుల్కొలిపేట్టుగా
ఓ వీణాపాణీ! ఏదీ, నీ కఛ్ఛపినొకసారి పలికించు!
ఓహ్! ఈ పొదరిళ్ళు, ఈ పిల్లగాలులు, ఈ వింతవన్నెల ఆకాశపు
సోయగాలకి నా మనసు పరవశంతో ఎక్కడికో తేలిపోతోంది.

అదిగో చూడు, తూర్పున దినరాజు!
అతని వెలుగురేకలు చీకట్లు తరుముతున్నాయి.
కాని, అమ్మో! అతని కిరణాలు అప్పుడే చురుక్కుమంటున్నాయి.
ఇంకా ప్రాంభించకముందే, ఈ గీతం ముగించాల్సి వస్తోంది.

.

ఫిలిస్ వ్హీట్లీ (1753 – 5, డిశెంబరు, 1784)

మొట్టమొదటి ఆఫ్రికన్- అమెరికన్ కవీ/ కవయిత్రి

ఫిలిస్ వ్హీట్లీ జీవితం చాలా చిత్రమైనది. తన ఏడవయేట నేటి సెనెగల్/ జాంబియాప్రాంతాలనుండి అపహరింపబడి “ఫిలిస్” అన్న నావలో అమెరికాలోని బోస్టను నగరానికి తరలింపబడింది. అదృష్టవశాత్తూ  ఒక ధనిక వర్తకుడు, ఆదర్శభావాలు కల జాన్ వ్హీట్లీ అన్న అతను తన భార్యకు సేవకురాలిగా ఆమెను కొనుక్కున్నాడు. అయితే వాళ్ళింట్లోనే ఆమె నేర్చుకున్న చదువులో అపురూపమైన ప్రతిభకనబరచడంతో ఆమెకు ఎక్కువ అవకాశాలు కల్పించాడు.  బానిసత్వం ప్రబలంగా ఉన్నరోజుల్లో, బానిసకు విద్యావకాసాలు కల్పించడమంటే, అందులోనూ ఒకస్త్రీకి, అది అపూర్వమే.  12 ఏళ్ళ వయసువచ్చేసరికి ఆమె ఇంగ్లీషుభాషే కాకుండా, గ్రీకు, లాటిను భాషల్లోని కావ్యాలను చదవనూ, బైబిలోని క్లిష్టమైన భాగాలను చదవనూ  నేర్చుకుంది. ఆమె మీద పోప్, మిల్టన్, హోమర్, వర్జిల్ ల ప్రభావం బాగా ఉంది. ఆమె త్వరలోనే కవిత్వ రాయడం ప్రారంభించింది. ఆరోజుల్లో ఒక తెల్ల కుర్రవాడు కూడ ఆ వయసులో సాధించలేని భాషా పాండిత్యానికీ, కవిత్వానికీ ఒక పక్క ఆశ్చర్యమూ, ఇంకొక పక్క అసూయతో కొందరు ఆమె రాసిన కవిత్వం  ఆమెది కాదని కోర్టులో వ్యాజ్యం వేస్తే, ఆమెను పండితులు పరీక్షించి ఆమె రాసినవే అని నిర్థారణ చెయ్యడంతో బాటు ఒక ధృవీకరణపత్రం కూడా ఇచ్చారు. అంత నమ్మశక్యం కానిది ఆమె ప్రతిభ.

ఆమె కథనే బానిసత్వ నిర్మూలనకు నడుము కట్టుకున్న వాళ్ళంతా, బానిసత్వానికి అనుకూలంగా మాటాడేవాళ్ళు చెప్పే “నీగ్రోలకు స్వంత తెలివితేటలు ఉండవు” అన్న వాదనను ఖండించడానికి వాడుకున్నారు.

విధి ఎంత దాఋణంగా ఉంటుందో చెప్పడానికి కూడా ఆమె జీవితం ఒక ఉదాహరణే. 1778 లో జాన్ వ్హీట్లీ  తను వ్రాసిన వీలునామాలో తన మరణానంతరం ఆమెకు బానిసత్వం నుండి విముక్తి ప్రసాదిస్తే (అప్పటికే ఆమె  యజమానురాలు మరణించింది) తను స్వాతంత్ర్యముగల  ఇంకొక నీగ్రోను పెళ్ళిచేసుకుంది. అయితే వ్యాపారం లో దెబ్బతిని అతను జైలుపాలయితే, ఉదరపోషణార్థం తను బానిసగా ఉన్నప్పుడు ఏ పనులయితే చేయనవసరం లేకపోయిందో, స్వతంత్రురాలుగా ఉన్నప్పుడు అదే పనులుచెయ్యవలసి వచ్చింది. చివరకి తన 31 వ ఏట దారిద్ర్యం లో మరణించింది.

.

An Hymn To The Morning
.
Attend my lays, ye ever honour’d nine,
Assist my labours, and my strains refine;
In smoothest numbers pour the notes along,
For bright Aurora now demands my song.
Aurora hail, and all the thousand dies,
Which deck thy progress through the vaulted skies:
The morn awakes, and wide extends her rays,
On ev’ry leaf the gentle zephyr plays;
Harmonious lays the feather’d race resume,
Dart the bright eye, and shake the painted plume.
Ye shady groves, your verdant gloom display
To shield your poet from the burning day:
Calliope awake the sacred lyre,
While thy fair sisters fan the pleasing fire:
The bow’rs, the gales, the variegated skies
In all their pleasures in my bosom rise.
See in the east th’ illustrious king of day!
His rising radiance drives the shades away–
But Oh! I feel his fervid beams too strong,
And scarce begun, concludes th’ abortive song.
.

Phillis Wheatley

The first African-American poet and first African-American woman Poet

Wheatley was very likely kidnapped at the age of 7 from Senegal / Gambia and brought to British-ruled Boston, Massachusetts on July 11, 1761, on a slave ship called The Phillis. She was purchased as a slave by a progressive wealthy Bostonian merchant and tailor John Wheatley, as a personal servant to his wife Susannah. Wheatley’s, particularly 18 years-old Mary Wheatley, gave Phillis an unprecedented education. It was a luxury rarest of its kind for an enslaved person and more so, for a female of any race those days. By the age of twelve, Phillis was able to read Greek and Latin classics and difficult passages from the Bible. She was strongly influenced by the works of Pope, Milton, Homer, Horace and Virgil and she even began writing poetry. Wheatley’s work was frequently cited by many abolitionists to combat the charge of innate intellectual inferiority among blacks and to promote educational opportunities for African Americans.

 It was a quirk of fate that after 1778, when John Wheatley legally freed her from the bonds of slavery by his will, she was forced, while free, to do what she was exempted from when she was a slave… as domestic servant (and scullery) for survival. And she ultimately died poor at 31.