.
ఆ క్షణం వరకు ప్రేమ నన్నెప్పుడూ
అంత అకస్మాత్తుగా, అంత తియ్యగా, తాకలేదు.
ఆమె ముఖం ఒక మనోజ్ఞమైన కుసుమంలా వికసించి
నా మనసు పూర్తిగా దోచుకుంది.
.
నా ముఖం రక్తపుబొట్టులేనంతగా పాలిపోయింది
నా కాళ్ళు కదలాడడం మానేసేయి.
ఆమె నన్ను చూడగానే నాకేమయిందో!
నా జీవితం, సమస్తం మృత్పిండంలా మారిపోయాయి.
.
నా ముఖం లోకి ఒక్కసారి రక్తం పెల్లుబికింది.
నా కళ్ళు చూపులు దక్కి,
మిట్టమధ్యాహ్నం అర్థరాత్రిలా
చెట్లూ చేమలూ ఏవీ కనపడడం మానేసేయి.
.
కంటికి ఒక్కటి కనిపిస్తే ఒట్టు.
నా కళ్ళనుండి మాటలు ప్రవహించడం ప్రారంభించేయి,
తీగనుండి సాగే స్వరంలా,
నా గుండె ఉడుకురక్తంలో బొబ్బలెక్కుతోంది.
.
పుష్పాలు హేమంతపు సొత్తా?
ప్రేమకెప్పుడూ చలి’మంట’లేనా?
ఆమె నా మూగ బాసలు వింటున్నట్టుందిగాని,
ప్రేమమొర నర్థంచేసుకునే ప్రయత్నం లేదు.
.
నా ఎదురుగా ఉన్నంత చక్కని ముఖం
నే నిదివరకెన్నడూ చూడలేదు.
నా హృదయం తన ఉనికి విడిచి
మరి వెనకకి మరలి రాదే!
.
జాన్ క్లేర్
బ్రిటిషు కవి
.
First Love
.
I ne’er was struck before that hour
With love so sudden and so sweet,
Her face it bloomed like a sweet flower
And stole my heart away complete.
My face turned pale as deadly pale.
My legs refused to walk away,
And when she looked, what could I ail?
My life and all seemed turned to clay.
And then my blood rushed to my face
And took my eyesight quite away,
The trees and bushes round the place
Seemed midnight at noonday.
I could not see a single thing,
Words from my eyes did start —
They spoke as chords do from the string,
And blood burnt round my heart.
Are flowers the winter’s choice?
Is love’s bed always snow?
She seemed to hear my silent voice,
Not love’s appeals to know.
I never saw so sweet a face
As that I stood before.
My heart has left its dwelling-place
And can return no more
అనువాదలహరి 
స్పందించండి