Image Courtesy: http://4.bp.blogspot.com
.
నిన్నొక గ్రీష్మోదయముతో సరిపోల్తునా?
కానీ, నువ్వు దానికంటే మనోహరంగా, మితోష్ణంగా ఉంటావు.
మే వడగాడ్పులు కుసుమిస్తున్న లేత మొగ్గల్ని కుదిపేస్తాయి,
అయినా, వేసవి నిడివి అనగా అదెంత ?
ఒకోసారి దినకరుడు మరీ తీక్ష్ణంగా ప్రకాశిస్తాడు,
తరచు అతని స్వర్ణరోచిస్సులు మేఘాఛ్ఛాదనకు గురౌతాయి.
అదిగాక, ప్రతి సౌందర్యమూ, తన సౌందర్యాన్ని ఎప్పుడో ఒకప్పుడు వీడవలసిందే…
సంభవతవలననో, ప్రకృతిపరివర్తనవల్లనో… మరి చక్కబడదు.
కానీ, నీ వాయని వెచ్చదనం శాశ్వతం.
ఇసుమంతైనా వాడని సౌందర్యం నీ సొత్తు.
అనశ్వరమైన ఈ పంక్తుల్లో నువ్వు కాలంతోపాటు చిరంజీవిగా ఎదిగినపుడు
మృత్యువు నువ్వు తనవశమని డంబాలు పలకలేదు
మనిషికి ఉసురున్నంతవరకూ, కనులు దర్శించగల్గినంతవరకూ
ఈ కవిత జీవించి ఉంటుంది… అది నీకు అమరత్వాన్ని కలిగిస్తుంది.
.
షేక్స్పియర్
.
Shall I compare thee to a summer’s day?
Thou art more lovely and more temperate.
Rough winds do shake the darling buds of May,
And summer’s lease hath all too short a date.
Sometime too hot the eye of heaven shines,
And often is his gold complexion dimmed;
And every fair from fair sometime declines,
By chance, or nature’s changing course, untrimmed;
But thy eternal summer shall not fade,
Nor lose possession of that fair thou ow’st,
Nor shall death brag thou wand’rest in his shade,
When in eternal lines to Time thou grow’st.
So long as men can breathe, or eyes can see,
So long lives this, and this gives life to thee.
.
Shakespeare
Sonnet XVIII
దీన్ని మెచ్చుకోండి:
ఇష్టం వస్తోంది…
