రోజు: అక్టోబర్ 27, 2011

దూరంగా తొలగి పోకు, ఒక్క రోజుకైనా సరే! ఎందుకంటే…

ఎందుకంటే… నాకెలాచెప్పాలో తెలియడం లేదు, రోజంటే… చాలా సమయం.

ట్రైన్లన్నిట్నీ ఎక్కడో యార్డ్ లో విశ్రాంతికి తీసుకుపోతే,

ఖాళీ ప్లాట్ ఫారం మీద వాటికోసం నిరీక్షించినట్టు,  నేను నీకోసం నిరీక్షిస్తుంటాను

.

నన్ను ఒక గంటసేపైనా విడిచిపెట్ట వద్దు.  ఎందుకంటే,

నా పరివేదనా బిందువులు ఒక్కొక్కటీ కలిసి ప్రవాహమౌతాయి,

గూడుకై దిమ్మరిగా తిరిగే పొగ,  అలా దారితప్పి తేలియాడుతూ

నాగుండెల్లోకి జొరబడి నన్ను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేస్తుంది

.

ఓహ్, కడలితీరాన నీ ఊహాచిత్రము చెదిరిపోకుండుగాక!

నీ కన్రెప్పలు సుదూర శూన్యంలోకి చూస్తూ అల్లాడకుండుగాక!

ప్రియతమా! నన్ను ఒక క్షణం కూడా విడువకు!

ఎందుకంటే, ఆ క్షణం లో నువ్వు ఎంతో దూరం వెళ్ళిపోయి ఉంటావు

నేను చిక్కుల్లో చిక్కుకుని, వెనుదిరిగి  రావా?

నన్నిలా మరణించమని విడిచిపెట్టి వెళిపోతావా?

అని అడుగుతూ, భూమంతా గాలిస్తూ ఉంటాను.

.

పాబ్లో నెరూడా

.

Don’t Go Far Off

.

Don’t go far off, not even for a day, because —

because — I don’t know how to say it: a day is long

and I will be waiting for you, as in an empty station

when the trains are parked off somewhere else, asleep.

.

Don’t leave me, even for an hour, because

then the little drops of anguish will all run together,

the smoke that roams looking for a home will drift

into me, choking my lost heart.

.

Oh, may your silhouette never dissolve on the beach;

may your eyelids never flutter into the empty distance.

Don’t leave me for a second, my dearest,

because in that moment you’ll have gone so far

I’ll wander mazily over all the earth, asking,

Will you come back? Will you leave me here, dying?

.

Pablo Neruda