రోజు: సెప్టెంబర్ 7, 2011

Image Courtesy: http://preapism.com

.

రెండు దారులు చీలి ఉన్నాయి అడవిలో.

నేను  బాటసారినై,

ఒక్కడ్నే రెండు దారులంటా వెళ్లలేను. అదే విచారం!

చాలాసేపు ఆలోచిస్తూ నిలుచున్నాను

దట్టంగా పెరిగిన పొదలలో మలుపు తిరిగేవరకూ

నాకు కనిపించిన ఒక దారిని గమనిస్తూ.

.

ఇపుడునేను రెండో బాట పట్టేను,

మొదటి తోవంత నాణ్యమైనదే.

బహుశావెళ్ళాలనిపించడానికీ

దానికంటే కొంచెం మెరుగనిపించడానికీ

గడ్డి బాగా మొలిచి ఎక్కడా నలగకపోవడం కారణమేమో.

ఆమాటకొస్తే, నడుస్తుంటే రెండూ ఒక్కలాగే నలిగేవేమో.

.

ఆ రోజు ఉదయం రెండు త్రోవలూ ఒక్కలాగే ఉన్నాయి

ఆకుల్తో కప్పబడి ఒక్క అడుగుకూడా వాటిమీద పడకుండా.

నేను మొదటితోవన మరో రోజు వెళ్దామనుకున్నాను.

ఒక తోవ మరోతోవకీ, అది  మరోతోవకీ 

దారి తీస్తుందన్న సత్యం తెలిసిన నాకు,

నేను వెనక్కి ఎప్పుడన్నా తిరిగి రాగలనా అని సందేహం.

.

బహుశా ఇప్పటికి ఎన్నో ఏండ్లు గతించేక

నేను నిట్టూరుస్తూ చెబుతాను,

ఒక సారి అడవిలో రెండుదారులు చీలిన చోట

నేను తక్కువ నడిచిన బాట పట్టేననీ,

అదే జీవితాన్ని మలుపు తిప్పిందనీ…

.

రాబర్ట్ ఫ్రాస్ట్

.

The Road Not Taken

.

Two roads diverged in a yellow wood,

And sorry I could not travel both

And be one traveler, long I stood

And looked down one as far as I could

To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, as just as fair,

And having perhaps the better claim

Because it was grassy and wanted wear,

Though as for that the passing there

Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay

In leaves no step had trodden black.

Oh, I marked the first for another day!

Yet knowing how way leads on to way

I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh

Somewhere ages and ages hence:

Two roads diverged in a wood, and I,

I took the one less traveled by,

And that has made all the difference.

Robert Frost