Image Courtesy: http://www.google.com/imgres?q=inter-stellar+space

.

తరచు అపవిత్రతతకు గురయే మాటని

నేను మరోసారి అపవిత్రం చేస్తాను…

.

ఎప్పుడూ అబధ్ధమని తృణీకరించే ఒక భావనని

నువ్వు మరోసారి తృణీకరిస్తావు…

.

నిరాశను పోలిన ఒక ఆశను,

వివేకం అణచి ఉంచుతుంది …

.

ఎవరో చూపించే జాలికన్న,

నువ్వుచూపే జాలి ఎంతో ప్రియమైనదవుతుంది …

.

నువ్వు అంగీకరించినా, లేకున్నా,

నేనివ్వగలిగేది పురుషులు “ప్రేమ” అని పిలిచేదాన్ని కాదు…

మనసును మహోన్నతం చేసేదీ,

భగవంతుడుకూడా నిరాదరించలేని

ఒక  దివ్య ఆరాధనని

.

అది

చుక్కలని అపేక్షించే చిమ్మట కాంక్ష లాంటిది…

రేపటి వెలుగుకై రాత్రి పడే ఆరాటం వంటిది…

మన విషాద  వలయాలకి ఆవల

ఎక్కడో దూరంగా ఉండే ఒకానొక వస్తువుకై

ఆత్మార్పణ.

.

English original:

“One word is too often profaned“

PB Shelly

.

One word is too often profaned

For me to profane it,

One feeling too falsely disdain’d

For thee to disdain it.

One hope is too like despair

For prudence to smoother,

And pity from thee more dear

Than that from another.

I can give not what men call love;

But wilt thou accept or not

The worship the heart lifts above

And the Heavens reject not;

The desire of the moth for the star,

Of the night for the morrow,

The devotion to something afar

From the sphere of our sorrow?